LÜTFEN KESMEYİN ARKADAŞLARIMI.. KIYMAYIN ONLARA!!!. BENİM GİBİ AĞLATMAYIN...

Gözyaşlarımın 739. yaş günüydü geçen yıl..

(2013'de 740. yaşıma girdim)

Kendi gölgemde uyuyorum...

Göle, gölge olurum ben.
Gölgeye gövde.
Gövdeye dal.
Dala göz.
Göze gözyaşı..
Gözyaşının ise ağlayan ağacı..

Ben olsaydım.
Ben olsaydım o ağlayan çınar, o yaşlı çınar, o koca çınar. 
Ben olsaydım ve kendi gölgemde uyusaydım...

Gövdemi toprağa uzattım, dallarım gökyüzünde. Dua ediyorum, nice 740 senem daha olsun diye. 

Keşke olsaydım. Ben olsaydım. Ağlayan çınar olsaydım. Gövdesi, dalları, yaprakları ya da kanlı gözyaşları.

Ağlayan Çınarın gözyaşlarının aktığı mermer yaprak..

Tarihin verdiği yorgunlukla, yan yan yatmış ulu bir çınar.

Lakin yaşamaktan umudunu kesmemiş, uzanmış öylesine

Bağrı yanık yaprakları hüzün, içi kan ağlarcasına

savaşlara, acılara, kara sevdalara, tercüman olurcasına

ardında, sevgi bahçesi açamayan gonca bir gül

önünde, oluk oluk gözyaşlarının eseri, koca bir göl..

Mehmet OKTAN

Ben olsaydım. 

Bu çınar ben olsaydım. 

Yan yatsaydım, ayakta dursaydım,

Nasıl uzarsam uzayayım yine de o ben olsaydım. Kovuğumda kediler uyusaydı. Dallarıma kuşlar konsaydı. Rüzgarlar yapraklarımı okşasaydı.

Ben olsaydım. Baharlarda çiçekleri, gün ağarırken serçeleri, göç zamanı soluklanan kırlangıçları, leylekleri seyreden olsaydım. Ben olsaydım...

Siz olsaydınız gezip gezip yorulan, sonra benim ulu kollarımın altında çay içmeye koşan. Keşke siz olsaydınız.

Keşke ben olsaydım o ulu çınar, o güzel çınar, o ağlayan çınar..

725.Yaş günümde..1998

Çay Bahçem..

Korkuyorum, bir gün yağan doluya, yağmura, rüzgara, fırtınaya dayanamazsam diye.

Korkuyorum, bir gün yanar yok olursam diye.

Korkuyorum, bir gün susuzluktan kurursam diye.

Korkuyorum, yalnız kalırsam diye.

Korkuyorum, çook korkuyorum.

Bu yüzden de geceleri gizli gizli ağlıyorum..

Keşke,

O çınar gülseydi, ben hep ağlasaydım. O çınar bin yıllarca yaşasaydı, ben onun için ölseydim. 

Keşke..

Keşke olsaydım,

O çınar.

Ulu çınar.

Ağlayan Çınar...

Lütfen beni yalnız bırakmayın.

Lütfen arkadaşlarımı da yalnız bırakmayın.

Gerekirse tüm dünyayı karşınıza alın,

Gerekirse şiddete maruz kalın,

Gerekirse iş makinelerinin altına yatın,

Ama dostlarımı asla yalnız bırakmayın..

Pelit,

Doğu ladini (Picea orientalis),

Sarıçam (Pinus sylvestris),

Servi (Cupressus spp.),

Anadolu karaçamı(Pinus nigra subsp.Pallasiana),

Halep çamı (Pinus halepensis),

Mazı (Thuja spp.),

Kızılçam (Pinus brutia),

Sahil çamı (Pinus pinaster),

Göknar ( Abies spp.),

Toros sediri (Cedrus libani),

Fıstıkçamı (Pinus pinea),

Huş (Betula spp.),

Akasya (Acacia spp.),

Adi dişbudak (Fraxinus excelsior),

Yalancı akasya (Robinia pseudoacacia),

Erguvan (Cercis siliquastrum),

Kokarağaç (Ailantus altissima),

İğde (Elaeagnus angustifolia ),

Akçaağaç (Acer negundo),

Dağ akçaağacı (Acer pseudoplatanus), 

Çınar yapraklı Akçaağaç (Acer platanoides).

Bak sizi bekliyorlar.

Haydi gidin. Koruyun onları..

Gidin, onların dalları altında yaralanın,

Onların dalları altında yaralarınızı sarın.

Eşinizi alın gidin.

Çocuklarınızı. Arkadaşlarınızı..

Onların sökülmesini, yok olmasını, etrafının betonla kaplanmasını istemiyorum diyerek haykırın..

Güzellikle söyleyin önce,

Olmadı bağırın, çağırın, ya da benim gibi kanlı gözyaşlarınızla ağlayın.

Onlara kıydırmayın..

Tüm bunlar bittiğinde,

Onları geleceğe armağan ettiğinizde, 

Gelin, sırtınızı gövdeme yaslayın, Dallarımın altında ferahlayın.

05 Haziran 'Dünya Çevre Günü' bu kadar yakınken,

Beni yine ağlatmayın...

İmza: Ağlayan Çınar :(