AŞK KÖPRÜSÜ, CESARET KÖPRÜSÜ..

Tarihi Mostar Köprüsü.. 

Köprünün karşısında oturuyordu güzel kız. Delikanlı ise; için için seviyordu onu.
Kız bu sevginin farkında bile değildi; çünkü karşı tarafın en güzel kızıydı ve onun peşinden koşan çok delikanlı vardı.

Bir taraf Boşnak, bir taraf Hırvat.. Olurmuydu ki?. Fark etsede güzeller güzeli, bu aşk hayat bulurmuydu ki?..

Yeşerirmiydi ki?, yaşayarmıydı ki?..

Her gece usanmadan geçti delikanlı köprüden karşıya.. Dolandı durdu onun tarafında, onun yaşadığı sokaklarda.

Gündüzleri karşının pazarına gitti, en güzel meyvalarını satmadı güzeller güzeli için sakladı. 

İşte geldi, pazar yeri şenlendi, güzelleşti. Delikanlı kendini fark ettirebilmek için her yolu denedi, ama güzel kız onu fark etmeden arkadaşları ile yanından geçti gitti..   




Her gece yıldızlar göz kırparken aşklara, köprü kucak açtı aşıklara. Kimi sarmaş dolaş mehtabı seyretti, kimi bir aşağı bir yukarı seyrüsefer etti. Kimi fısıldaştı, kimi sessizliği birlikte kucakladı. Kimi aşk şarkıları söyledi, kimi de aşkı bulmak için melul melul köprü başı bekledi.

Düğün vardı köyde. Gelin bir tarafta, damat diğer tarafta. Köprü geçilecek, gelin alınıp gelinecek. Köyün bütün güzelleri köprünün bir yanında, düğün alayının gelmesini bekliyorlar.

Bizim aşık delikanlının aklına bir fikir geldi. Güzeller güzeli fark eder belki.  

Köprünün tam ortasındayken düğün alayı, bizim aşık genç trabzanın dışına çıktı. Tüm güzellerin baktığı anda; bıraktı kendisini yemyeşil sulara..

Bundan sonra neler oldu, o aşk nasıl bir yol buldu?, bilinmez..

Bilinen tek şey:

Düğün öncesi, cesaret ve aşkı ispatlamak için köprüden atlamak 'GELENEK' oldu gitti..

Köprüden atlamadı ama 30 sene sonra bile evlenme yıldönümümüzü unutmayarak aşkını kanıtladı:))