07 Mayıs 2013

İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -43




Hakim Amca.. -43



Babam da, annem de hazırlandılar. Beni de çook güzel giydirdiler. Hani şu çizgili etek ve ceketim var ya. Giyince film artisti gibi olduğum. İşte o elbisemi giydim.



Kırmızı pabuçlarım, beyaz çoraplarım. O çantayı ve gözlüğü kim aldı hatırlamıyorum ama bu kıyafeti her giyinişimde takıveriyorum gözüme, omzuma.. Her bir şeyimle hazırım. Gezmeye gideceğiz galiba.

Babam sabırsız. Bir aksilik çıkmaz ve bu mahkemede şahitler de dinlenirse, işlem tamam olur diyor anneme. Hayırlısı ile gelinde aksilik çıkarmaz ise, bugün biter bu iş. Dur bakalım ne olacak... 

Hep aynı şeyleri tekrarlayıp duruyor.

Annem tepkisiz..

Evden çıkmadan önce babam beni yanına çağırdı:

*Gel bakalım Çitlenbik. 

Gittim hemen kucağına kuruldum.

*Sen bu gün niye pul satmaya gitmedin baba? diye sordum hemen. Bizi gezmeye mi götüreceksin.

*Evet dedi babam. Bugün, sen, ben, annen bir yere gideceğiz. Hani sen biliyorsun ya Sadet teyzeni Kamil amcanı, onlarda bizim gittiğimiz yere gelecekler..

*Yaşasınnnn.

*Bak orada siyah cüppeli (cüppe ne ya!) amcalar, ablalar da göreceksin. Sakın onlardan korkma. Sana soru sorarlarsa o amcalar, güzel güzel cevaplarsın e mi benim akıllı kızım. Ne sorarlarsa cevap ver. Bana baba dediğini, annene anne dediğini söylersin. Hem artık Sadet teyzene de anne de bundan sonra, Kamil amcana da baba de olur mu kızım?.

*Aaaa. Ya!!. Nedenn?. 

*Evett! bak ne güzel işte, hep diyorum ya sen çok şanslı bir çocuksun, iki tane annen, iki tane baban var. Bir yığın da ablan, ağabeyin, kardeşlerin...

Bizim sülalenin resmi iş ve işlemlerinden sorumlu, en atik, en bilgili, en etkili, en yetkili, nede olsa Devlet Memuru (Zabıt Katibi miydi yoksa Mübaşir mi?. Birden hatırlayamadım) Nihat abi erken gelin demiş. Bu sebeple erkenden çıktık evden. Nasıl gittik, İzmir Adliyesi o zamanlarda Valiliğe yakın Konak semtinde miydi?, yoksa başka bir semtte mi? hiç hatırlamıyorum.

Hatırladıklarımı arka arkaya yazayım:



Kocaman bir oda. Yüksek bir yerde oturan iki üç kişi. Babamın dediği gibi siyah elbiseleri var üstünde. Yakaları kırmızı veya yeşil. Ne bileyim öyle bir şeydi işte. Bir tane kadın. Önündeki makinadan çat çat çat diye sesler geliyor. Babam ayakta. 

*Gel bakalım küçük kızzzz.

Korktum mu?. Hayır. 

*Yanıma getirin çocuğu. Birde kavanozdan şeker verin eline.

Üstü susamlı, içi fındıklı bir şeker ağzıma, iki tane pembe çizgili akide elime verildi bile. Ağzımın yanından su akmasın diye dikkatli yediğimi ve şekeri çok sevdiğimi bu gün bile hatırlarım.

Hakim amcayı çok sevdim. Bana şeker verdirdi. Alayım mı, almayayım mı diye anneme babama soramadım bile. Nihat abim elimden tuttu, birkaç adım sonra başka bir adama verdi elimi o adam da hakim amcanın yanına kadar götürdü beni. Hakim amca çok tatlı. Mis gibi kolonya kokuyor. Limonmu gizli çiçek mi?. Bilmem. Ama çok güzel kokuyor. Yanağımdan okşadı:

*Gel bakalım küçük hanım.

* :))

*Adını biliyorum. Haydi bana annenle babanı göster bakayım. 

Annemi babamı gösterdim. Sadet teyzeler daha arka sırada oturuyorlar. Bana bakıyor Kamil amca. Ay kamil baba. Öyle diyeceğim bundan sonra ona.

Babanı seviyor musun, anneni seviyor musun, evini seviyor musun... sorular sorular..

Çoğu soruya cevap vermediğimi, kafa salladığımı hatırlıyorum. Ağzımda şeker var. Konuşursam kenarından sular akar. Üstüm başım batar, annem de çok kızar.

*Sizin evde sana kızan var mı?. Seni döven var mı?.

*Babam beni hiç dövmez ki!!.

*Peki ya annen?. O döver mi?.

(Evettttt. Her zaman. Yani çoğu zaman..Bazen. Yaramazlık yapınca.......nasıl söylerim ki, söylersem annem çok kızar.) 

*Seni evde döven var mı?. Annen, ablan döver mi çocuk?. Bana bak, başka kimseye bakmadan cevap ver..

*Iıı.

Mahkemenin kalan kısmında annemle babamın arasında oturduğumu hatırlıyorum. Kamil babamın başka bir cüppeli amcanın yanına kadar geldiğini, bir kaç kez dönüp bana  baktığını, Sadet anneminde bana bakarak konuştuğunu hatırlıyorum. Ama ne söylediklerini, hakim amcanın onlara neler sorduğunu hatırlamıyorum. Hatırladığım tek şey hayatım boyunca 'Hakim' olmak istedim. (Olamadım. Ama hep bir şekilde Adaletin benim yanımda var olduğuna inandım)

*Yaz kızım. Karar verildi. 

Ana baba adının değişmeyeceğine, ana babanın istediği her an görebileceğine muafakatla Kamil kızı .............'nin 'Evladı Manevi' olarak Naim B..........'ya verilmesine, Hüviyet Cüzdanına işlenmesine, şahitlerin huzurunda hiç bir şüpheye gerek duyulmadan verilmesine.....








Takkkkk.

Tokmak vuruldu. Karar verildi. Ben artık 'Evladı Manevi' imişim. 

Yani; kayıtlı, kuyutlu, mahkemeli, kararlı Hüviyet Cüzdanlı:

EVLATLIK...

Ayvayı yediğimin belgesi yani:(








   

73 yorum:

  1. Ne yazacağımı bilemedim... Salak salak ekrana bakıyorum. Tek bir şey biliyorum. Seni tanıma şansım olamadı ama çok seviyorum. Nilgün

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende seni Seviyorum arkadaşım.. Hemde çok..Sevgilerimle..

      Sil
  2. :(

    İşte eski büyükler bir çocuğun iç dünyasını nasıl paramparça edeceklerini bilmediğinden nice kuzuları böyle koparmışlar analarından.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En büyük kabahat Babaanneminmiş. Rahmetli. Kendince verdiği kararı uygulatmış işte bu dünyadan göçüp giderken bile..
      Sevgiler Nursalkımım..

      Sil
  3. hatırlaması bile zor anılar bunlar, her çocuk şanslı olmuyor malesef.. Allah geri kalan hayatınızı kolaylıklar içinde geçirmeyi nasip etsin inşaallah... Sevgiyle..

    YanıtlaSil
  4. Okurken önce hikaye sandım Vuslat Abla ama sanırım gerçek....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Gülşahcım. Benim hikayem..

      Sil
    2. Yorumları da okuyorum ve Vuslat Ablacım mutlu-huzurlu bir hayatın olması beni biraz iyi etti. Ama haklısının çocuk yüreğin bunu kabul etmiyordur, ama hayat herşeyi öğretiyor bize diye düşünüyorum...
      Sevgiler.

      Sil
  5. Yaa sen beni hüznlendirdin yine bee!
    Ne diyeyim.Umarım allah o günlerden sonrasını daha güzel imkanlarla ve sevgi dolu geçirtmiştir umuduyla teselli oluyorum:(

    YanıtlaSil
  6. geldim ,okudum ....sustum..........

    YanıtlaSil
  7. Merhabalar,

    Böyle "evlad-ı manevi" çok var yöremde. Tüm evlad-ı manevilerin, evlad-ı manevilikten şikayetçi olduklarını hatırlıyorum. Ben de evlad-ı manevi olarak çocuksuz akraba bir aileye verilecekmişim, ama vazgeçmişler vermemişler. Öz çocuğunu evladlık veren anne ve babaya çok zor gelir ve dayanılmaz bir ıstırap verir zannediyorum. Evlad-ı manevi olarak verilen yerin çok varlıklı olması hiç bir şey ifade etmiyor. Her çocuk hangi anne ve babanın çocuğu olarak dünyaya geldiyse, iyi ya da kötü anne baba hiç fark etmez, yine iyi ya da kötü, o ailede kalmalı.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gerçekten belki iyi olsun diye yapılmıştı ama...gel gör çocuk yüreğime..

      Sil
  8. Ah Vuslatım bu fotoğraftaki küçük kız neler yaşadı böyle kalbim acıyor anlatamam :( şeker akmasın diye konuşamayan bu minik kız artık çok mutlu-huzurlu biliyorum onu ama yinede acıyor içimde bir yer.

    YanıtlaSil
  9. Devamını merak ettim doğrusu. Sanki hikaye gibi yazmışsınız. Küçük bir çocuk olarak bu kadar ayrıntıyı hatırlayabilmek... Ben de çocukluğuma dair bir şeyler hatırlıyorum ama hiç hoşuma gitmiyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Yolcu İz bırakan şeyler hatırlanıyor böyle. Bu bir şey mi hikayenin başı 3- 3,5 yaşında başlıyor. Daha neler hatırlıyorum okursan...
      Sevgilerimle..

      Sil
  10. büyüsün artık bu çitlenbik,
    bitsin bu acılar vuslatım:(

    YanıtlaSil
  11. bu senin hikayen yanılmıyorum dimi ( az biraz akıldan kıt mıyım ne ).. Allah Allah ... Merak ettim şimdi .. Devamını bekliyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet canım bu benim hikayem..Sevgilerimle.

      Sil
    2. hımm .. nolcak şimdi .. devamı ne zaman gelecek..

      Sil
  12. Ne diyeceğimi bilemiyorum tabiki.. Ben de ekran önünde öylece kalakaldım.

    Bir film izleyince sorarlar bana, film nasıldı? Filmle ilgili birşeyler gelmez aklıma, tıpkı hayatlarımız gibi.. Bana da sorsalar hayatın genel ağırlık nedir diye, iyi ya da kötü hiç aklıma gelmez.. Filmlerde nasıl bazı sahneler kalırsa, hayatımda da sadece bazı sahneler kazılıdır. Niye diyeyim ki; iyi mi kötü mü bilinmez. İşte o sahne...

    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bazı sahneler kazınıp kalıyor canım bazı anılarda böyle:(
      Teşekkürler ziyaretine. Sevgilerimle..

      Sil
  13. nası ya...

    hikaye mi bu?
    gerçek mi güzide arkadasım?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili arkadaşım hikayenin başı yukarıda. Ama hikaye dediğime bakma. Bunlar benim yaşadıklarım..Malesef..Sevgiler. Bu arada yaprak sarması sevdiğini unutmadım..:)

      Sil
  14. Gözlerim doldu okurken. Ama hikaye mi gerçek mi anlayamadım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçek gerçek bizati gerçek benim gerçeğim hemde..

      Sil
  15. bende ne yazacağımı bilemedim...
    üzüldüm...

    YanıtlaSil
  16. Ablamm ya dondum kaldım ben öyle,çok şaşırdım çok:(
    Ne desem bilemedim:((
    Arkadaşlarda yazmış ya,bende öyle ekrana boş boş bakıyorum.
    İçim cız etti,acıdı:(
    Kıyaman ben o kız çocuğuna,kıyamam ben sana ablammmmm.
    Çok seviyorum seni:)

    YanıtlaSil
  17. Sevgili vuslatım, hikayenin önceki bölümlerini okumadığım için, bu bölüm de ben de diğer arkadaşlar gibi şaşırdım ve içimin acıdığını hissettim. Her birimizin farklı bir hikayesi var baş rolünü oynadığımız. Hepsi birbirinden bağımsız birbirinden farklı. Ne denir ki; Allah bundan sonraki hayatında sevdiklerinle birlikte huzur, sağlık mutluluk versin...
    Sevgilerimle canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin hanifeciğim. Cümlemiz güzel günler görelim inşallah. Sevgilerimle..

      Sil
  18. Canım,
    daha önceki paylaşımlarından hatırladığım kadarıyla,o güzel artist kıza kötü davranan
    üvey anneydi değil mi? Belki evlatlık verildiğinde,öz anneye bir nebze daha yakın olur yeni anne diye düşünecektim ki,sen 'ayvayı yediğimin belgesi' deyince yıkıldım.

    Sen nasıl bir insansın Vuslatım? Geçmişteki acılarıyla bu denli barışık ve onlardan aldığı güçle, gözümde kocaman bir dağsın!.. Tanıdığım ikinci insansın,kendi kendini yetiştirmiş,acılarını dile getirmekten sakınmayan, hatta acılarını tatlı bir hicivle süsleyerek anlatan...Bugüne şükürler olsun Vuslatçım..Çok şükür ki 'geçmiş'...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tatttttlım evet üvey anneydi. Ben nasıl bir insan mıyım, sıradan, kendi halinde bazen çok konuşan bazen susan, bazen çoook hayalperest bazen gerçekleri kabul eden dümdüz biriyim işte.. Hep ben acımı çektim çile mi çektim diyorum. Halada hayatın içinde acı üstüne acı yaşayanları duydukça benim çektiklerimi sadece küçük bir kalbin kırılması olarak görüyorum..Belki elimden şanslarım alınmasaydı şimdi bende HAKİME HANIM olabilirdim kimbilir.. Yada bir yazar yada bilmiyorum işte öyle bir şey...

      Geçti şükür geçti ama ayak izleri bir yerlerimde hep kaldı. Gözlerimin önünde, kulaklarımda, kalbimde, beynimde hep Hatıraların Ayak İzleri var...

      Sil

    2. 'sıradan' olmak dışında kendini tarif ettiğin her kelime kabulüm!
      Hakim ya da yazar olsaydın, seninle böylesi sohbetlerimiz olmayacaktı:-)

      Annemin arabasını 17 yaşındayken, kaçırıp,polise yakalanmıştım.
      Annemle çıktığımız mahkemede,belki sen olurdun,orda tanışırdık o kadar!

      Egoistçe belki bağışla ama,Yaz Yağmurlarımız/Vuslat'ımız olduğun için çok
      çok,çoooook memnunum :-))))))))))

      Sil
  19. Canim ya. Yazik sana. Basindan beri takip ediyorum anilarini. Sormak istedigim o kadar cok sey varki sana. Keske gercekden tanisiyor olsak. Malesef hayat boyle haksizliklarla dolu bir yolculuk. Muhim olan ustesinden gelebilmek. Sen onu yapabilmislerden biri oldugun icin kendinle iftahar etmelisin. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmm benim. Bu güzel yorumuna teşekkür ederim. Sen güzel sözlerinle onore ettin beni. Çoook öptüm..

      Sil
  20. Gözlerim doldu okurken.ne denebilir ki :(

    YanıtlaSil
  21. Yazını bir solukta okudum..Okurken , resimlerine de bakarken umarım gerçek değildir sadece hayal gücünün ürünüdür diye dua ettim:((İnsan inanamıyor el kadar bir çocuğun yaşadıklarına..Ama yazını okuyup bitirdikten sonra epey bir süre ekran karşısında kaldım..Ne çok şey yazmak , söylemek istedim ama tek bir sözcük gelmedi aklıma..Acılar insanların erkenden olgunlaştırıyor..Sende de bu olmuş..Olgunluğuna hayran kaldım..Hayat başlangıçta sana fazlasıyla cimri davranmış :((Umarım bundan sonra hakettiğin güzellikleri verir sana.. sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Zeynepcim çok teşekkür ederim bu güzel yorumuna.. Hemde binlerce kez teşekkürler. O senin güzel kalbini severim. Çok öptüm seni..

      Sil
  22. senin hikayenin devamı umarım o mahkeme salonundaki hüzünle devam etmemiştir. sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uzun bir süre devam etti ise de şimdi herşey çok güzel. Çok şükür..Sevgiler canım..

      Sil
  23. :(((( vuslat ablacığım beni yine ağlattın :(((( yaaaa okuyamıyorum... bu nasıl birşey.... anne olunca insan cook mu duygusal oluyor acaba? cook üzgünüm inan...

    cook öpüyorum seni...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim. Galiba öyle. Anne olunca hem annelik öğreniliyor hem evlat olmak öğreniliyor galiba.. Sevgilerimle tatlım..

      Sil
  24. Canim Vuslatim senin bu hatiralarin ayak izin her okuyusumda icimde koca bir cizik olusturuyor..aglamamak icin -ki cogunlukla agliyorum- kendimi tutuyorum..sabirsizlikla devamini bekliyorum..huzunlensemde kizsamda bazen gulsemdey araya sikistirdigin kendine has ozel dusunce yazilarindan dolayi-..yinede bir an once devamini bekliyorum..sana sariliyorum..sevgilerimi gonderiyorum canim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emelcimmmm canım benim gözlerimin önüne ne kadar şey gelirse onları yazıyorum. Hani roman veya hikaye olsa daha çok tasvir vermem gerekir. Ben hep hatırladığım kadarını yazıyorum. İnan düşündüğüm zaman aynen yazdığım gibi hatırlıyorum..Küçükken de mi komiktim ki:)))) sanmam ama:)))

      Canım benim hemen yazacağım..Çok öptüm. Sevgilerimle..

      Sil
  25. ya vuslat abla sadece seni opmeye gelmistim ki yazini okuvereyimde oyle gideyim dedim... ama ne yazi!!! tuglerim yine urperdi, gozlerim yine yasardim, kalbim yine cizladi...
    :((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((
    bende Destinem gibi dusunuyorum sen insanlik otesi bir varliksin!!! bencede bu kadaar acilara gogus germis bir dagsin ! tam oh kurtuldu bu kadinin elinden dedigim anda ayvayi yedigini soyluyorsun : daha yasanmamis aci kaldi mi yoksa !!!nayiiiir olamaaaaaz!!!
    beni merak etme ben iyiyim bu arada sadece bilgisayarin basina geçiçek imkan bulamiyorum o kadar opuyorum koskocamaaaaannnnn! kucak dolusu sevgiler!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eda'cım canım benim sen iyi ol da gerisi önemli değil. Tatlım ben sizler güzel sözlerinizle beni çok mutlu ediyorsunuz. Hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum. Canım benimm ben sıradan biriyim. Ama biraz duygularım incinmişti her halde.. Şimdi hayatımda anlatıp dertleşip rahatladığım siz tatlı arkadaşlarım, kardeşlerim hatta evlatlarım var. Ve çok mutluyum..

      Çok öpüyorum seni. Ve kendine çok iyi bak.. Canım benim.

      Sil
  26. ama üff ya bunlar roman gibi ama.
    üfff bunlar nasıl yaşanır ya.

    o siyah beyaz foto hoş.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kaç verdin:)))) 3/4 eder her halde dimi:)

      Sil
  27. Kaç tane yazı girmişsiinnn ?? Hiç boş bırakmaya gelmiyorsun hemen okumaya başlayayım :) Çıkmadan bitiremeyeceğim kesin. Ara ara gelip devam ederim canikom :)

    YanıtlaSil
  28. Ablacım birincisi, fotograftaki haline bayıldım :) Sıkıştırasım var o küçük kızı :) Evlatlık verilme sebebini anlayamadım. Atladığım bir kısım mı var ? Babbaanne neden evlatlık verilmeni istemişti ?? Biliyor musun ben önce küçüklük halin için çok üzülüyordum ama okudukça onu çok sevmeye başladım. O çok güçlü bir küçük kız. Hepimize öğreteceği çok şey var. ÖğreteceğiN çok şey var... Canımsın geleceğim tekrar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet unutmuşsun :) 35-40 arası bir bölümde yanılmıyosam anlatmıştım. Babaanne abisinin kendi kanından bir çocuk almasını onu büyütmesini birkaç kuruş mirasını ona bırakmasını istemiş. NE MİRAS KALDI AMA!!.. Canım benim güçlümü bilmem, sadece azimli. Başarmak ve sevilmek azmi ile dolu..Tekrar gel. Seni seviyorum öptümm.

      Sil
  29. Ay ablam o küçük yaşta çok yürekliymişsin
    biliyormusun 4 yaşında hatırlıyorum benimde kırmızı ayakkabım vardı
    yüreği güzel ablam benim gülümsün sen:)))

    YanıtlaSil
  30. Ablacım ya, gerçekten hayatım anlatsam roman olur dedikleri şeyler gelmiş başına. Artık geçmiş yaşandı bitti, mutlaka iz kalmıştır da... Bugüne bakarsak ben seni iyi ki tanımışım diyorum :)Sevgiler Ablacım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşte anlatıp bu sayfaları unutacağız Sevdacım..Sevgilerimle.

      Sil
  31. O yaşta insanın altından kalkamayacağı bir yük binmiş üzerinize. Belli ki yaşama sımsıkı sarılıp yetiştirmişsiniz kendinizi. Ama ana fikir " para " nın ne güçlü bir meret olduğu.Bravo size kolay bir hadise değil. O yaşta sebebini de anlamanız mümkün değil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sormayın İlhan bey ne günler yaşadım. Tabiki çok mutlu günlerimde oldu ama hüzün dolu anları hatırlamak daha kolay çünkü onlar iz bıraktı..Evet para her zaman gidişatı değiştiren bir etken..Malesef:(

      Sil
  32. Canim Vuslatcim o guzel yorumundan sonra sana ugramasam olmazdi bu aksam:) Umarim bir gun bir sekilde seninle yuzyuze tanisma firsatimizda olur ve ben bunu cok isterim biliyorsun..sanki blog dan degilde yillardir gorusmemis birbirimizden uzakta dostlarmisiz gibi geliyor bana..yazdiklarin kalpten gelen sozler oldugundan yureginin ve senin ne kadar guzel bir insan oldugunu biliyorum. Bende senin anneler gununu simdiden kutluyorum, kucakliyorum, kocaman sarildim canim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende umuyorum ve birgün bir yerde bir zaman diliminde mutlaka buluşacağız seninle.. Çok öptüm seni. Bende sıkı sıkı sarıldım..Ve güzel günler diliyorum.

      Sil
  33. Sevgili Vuslat, bu yazında beni etkileyen çok şey var. Okuduktan sonra üzerine epeyce düşündüm.
    En kısa zamanda ikimize ait olan o cümleyi öğrenmek isterim:)
    Çok merak ettim:)
    Sana sevgiler gönderiyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmm hoş geldin dünyama. Senin yazından da ben çok etkilendim. Çok öptüm seni sevgilerimle..

      Sil

  34. Bloggerların en tatlı annesi!
    Anneler Günün kutlu olsun:-)
    Yavruların ve müstakbel torunlarınla
    daha nice nice yıllara:-)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Severim ben seni şeker şey:))) Birlikte nice yıllara. Sizlersiz olmaz artık asla asla asla..

      Sil
  35. yine ben ... bu sefer yarım yamalak deyil tüm hikayeni okudum lütfen hatıla ve devamını yaz bekliyorum sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tamam tatlım yazacağım:)) Çok öptüm seni..

      Sil

Yorumlarınız beni mutlu ediyor.. Ziyaretiniz için teşekkürlerimle. Sevgilerimle..