İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -31

BEBEK GELİYOR.. 31

Ablamın kızımı olacak, oğlumu?..Bilmiyoruz. Heyecanla bekliyoruz. Kimi kafasına tuz serpiyor, kimi makasın üstüne mi oturacak bekliyor. Şurasını kaşırsa şu olur, buraya oturursa bu olur. Ne olursa olsun bebekler güzel olur, masum olur. Birde sağlığı yerinde ise değme büyüklerin keyfine..
Tüm bebeklere kız olsun, erkek olsun kundak elbisesi giydirilirdi, kar gibi, fisto işli..
Bir bebek gördüğümde, huzurla anne kucağında uyuyan hep imrenerek baktım yıllar boyu.. Annemde bebekken öyle uyuttu mu beni kucağında?. Öptü mü beni?..Kokladı mı?..
Benim kokum ile mi anne olduğunu anladı?...

Melih, tam ne zaman doğdu hatırlamıyorum. Ilık bir bahar günümü yoksa sıcak bir yaz günümü. Hatta sonbahardı da, ben mi unuttum..

Ama kış değildi. Kesin hatırlıyorum, kış değildi. Hava sıcaktı. Dışarıda kuş sesleri vardı. Ve yine yanlış hatırlamıyor isem sabah ve öğle dilimi arasındaki bir saat doğmuştu.

Hatırladıklarım doğru bir sıradaysa bu zamana kadar, şimdi mevsim ya yaz, ya ilkbahar..

Peki benimle Melih arasında kaç yaş fark var?. Beş mi, altı mı, yoksa daha mı fazla?. Gerçekten hatırladıklarım doğru sırada mı, olaylar anlattığım zaman dilimlerinde mi gelişti sorusunu sık sık soruyorum kendime..

Doğum öncesi hazırlıklara tekrar dönersek, annem neler neler yaptı, ilk torunum geliyor diye.

Komşular, akrabalar, ahbaplar yardım etti.

Önce bir bebek yorganı dikildi, battaniyesi örüldü bitirildi..

Ve hırkalar ve yelekler ve tulumlar. Şapkalar, önlükler, patikler daha neler, neler, neler..

Sonra zıbınlar, içlikler, bezler, mendiller birde beşik için cibinlikler. Karyola takımları da işlendi, bitirildi..Hazırlıklar tamam mı ki?..

Kundak elbisesi de dikmeli, bohçasını biran önce işlemeli. 
Şunudamı alsak, bunudamı bohçaya sarsak.

Şu da gerek, buda gerek, unutmadan birde kıza meme pompası getirtsek..

Bir telaş ile başlanan bebek hazırlıkları bitti bile. Sıra geldi doğumu beklemeye..