23 Nisan 2013

İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -42



Puf Böreği (ve annem galiba seviyor artık beni).. -42 

İnciraltı'ndaki Puf Böreği bitmiş ama elifinterazisi'nde bana yetecek kadar var.:)


Bu kötü alışkanlığı neden,nerede veya ne zaman kazanmıştım hatırlayamıyorum..

Hiç kimsenin evinde pişmiş yemek  yemezdim ben. Daha doğrusu tanımadığım insanların evinde yiyemezdim. İlk kez gördüğüm yemekleri. İlk kez tadacağım lezzetleri. Yiyemezdim taa ki Puf böreğine kadar.

Gülseren Ablalarda kekleri, börekleri yiyişimi, ablamın evindeki Zülbiye'yi, Havanım teyzelerde sık sık yaptığımız kahvaltı ve öğle yemeklerini düşününce; yaşadıklarımı anlatırken sırayı şaşırdığımı fark ediyorum şimdi. 

Tanıdıklarımın evinde bir şeyler yiyebiliyordum, kiminin evinde ise ilk kez gittiğim için yiyemiyordum. Birde pişen şeyin ne olduğu, görüntüsü ve muhteviyatına göre de yeme tercihim değişiyordu herhalde. Her neyse.

Akrabalara yatıya gitme haricinde, tanıdıklarımıza, ya günü birlik yada en fazla 1 günlüğüne giderdik. Benim için evden götürülen zeytin-ekmek ve gittiğimiz evden yediğim meyve, sebze, salata ile günü bitirirdim. Asla pişmiş yemek, börek-çörek, hatta ekmek  yemezdim. Büyük ihtimal sorunum kokuydu. 

Yemek kokusu, işkembe kokusu, et kokusu, peynir kokusu..Beni etkileyen peynirin ıslaklığı vardır ya, birde kendine has kokusu, o işte.

İnciraltı'nda babamın boğulduğu gündü galiba. Yada başka bir bahçe, başka bir zaman. Bilmem. Güzel bir sofra hatırlıyorum. Ve bir iki gündür aynı evdeyiz. Yanımızda benim için götürülmüş zeytinyağlı yemekler bitmiş. Zeytin ekmek de bitmiş. Hem de dün. 

Karnım çok acıkmış. Büyük bir sofra.. Evet evet hatırlıyorum, orası İnciraltı. Gölgede bir salıncak. Duvar dibinde bir sedir. Ceviz ağacının altındaki büyük tahta masada kar gibi masa örtüleri. Üstü envai yiyeceklerle dolu. Evin hanımın elinde bir tencere ve maşa, sofra başında bekleyenlere börek dağıtıyor. Güzel bir böreğe benziyor. Mis gibi kokuyor. Yeni kızartılmış, sıcacık..Güneş gibi sıcak. Babam gibi sıcak.





Kızarmış hali tatbilir.com'dan:)

Ben börek istemem. Önce sofradaki erkeklere, sonra kadınlara daha sonrada genç ve çocuklara birer ikişer börek veriliyor.. Ben yemem. Bizim olmayan yiyecekleri yemem..

*Bu zeytinler bizim mi anne?.
*Bizim bizim ye.
Bizim ki bitmişti. Annem niye böyle dedi ki?. O bizim mi, bu bizim mi derken ne börek kaldı, ne çörek. Ekmek de bitti, zeytin de. Herkes doydu, ben yarı aç.

*Anne ekmek kaldı mı?.
Yarım dilim ekmek buldular bana. Bir domat ile yedim. Bizim ekmek gibiydi. Annem kızgın. Gözleri çakmak gibi. Parlamaya hazır ama babam var. Konu komşu, hane halkı oldukça kalabalık. Kızmaz şimdi.

*Anne, sizin yediğiniz börek güzel miydi?. Ben doymadım anne. Bir tane börek yiyeyim mi anne?.
*Zıkkımın dibini ye. Herkesle birlikte yemezsin. Sonra böyle aç kalırsın.

Çaktırmadan da atıverdi koluma bir cimcik.

Haklıydı annem. O sıralar beş yaşında mıydım. Birazcıcık daha mı büyük?. Yoksa daha mı küçük. Sofrada yemeliydim. Çok haklıydı çok. Sofrada karnımı doyurabilirdim. İnadımdan yemedim galiba. Börek mis gibi kokuyordu, yiyebilirdim. Kurabiye, ekmek, çekiçte zeytin, kekikli yağ, domat, reçel birde tabi ki çörekotlu çökelekli sahanda yumurta. Niye yemedim ki?. Niye, niye.. 

Kaçırdım bunların birçoğunu. Yiyemedim. Yemedim. Burnumda güzel bir börek kokusu. Hani sabah hamurunu mutfakta yufka gibi kocaman açtılar, yarısının içine öbek öbek peynirli maydanozlar koydular. Kalan yarıyı peynirli yarının üzerine kapattılar. Peynir öbeklerinin kenarlarından bakır kapak veya çay tabağı ile kesip yağda kızarttılar.

Nasıl yerim ben onu. Bir kere annem yapmadı. İkincisi içinde peynir var. Lakin kötü kokmuyor. Bilakis mis gibi kokuyor. Acaba boş da yapmışlar mıdır?. Peynirsiz mesela. Öğlene de kızartırlar mı?. Mutfağa gitsem, ben hiç yemedim desem, boşundan peynirsizinden var mı desem verirlermi ki?. Mis gibi kokuyordu. Et gibi, tavuk gibi. Asla peynir gibi değil..


    
Gözlerim dolu dolu. Usulca sofrayı toplayanların arasına karıştım. Mutfağın kapısına kadar yanaştım. Annem içeride. Şaşırdım söylediklerine:  
*Güzel gelinim diyor. Çocuk bir şey yemedi doğru dürüst sofrada. Börekten masada iken istemedi, şimdi de canı çekti. Börek kaldı mı hiç?.

Bu arada; annem de çok vicdansız değilmiş. 
Arada sırada da olsa küçük kızını severmişşş. 
Bak benim için ev sahibinden börek bile istermiş..

*Ah hanım annem, şu yarım börekten başka kalmamış. Biri ısırmış ucundan bırakmış.

*Tühh! cins çocuk, yemez onu.
*Yerimmmmmm!. Yerim. Ben o yarım böreği yerim. Başkaca kalmamış çünkü..
*Yerim!!!. 

Başkasının pişirdiğini de yemezdim, ısırdığını da. Ama işte bu kez canım çekti. Yiyeceğim.

Peynir kokmuyordu. Hala biraz sıcaktı, yani ılık ve peynirsi peynirsi kokusu yoktu. İlk defa peynir yiyorum. Demek ki pişmiş peynir güzelmiş. Çökelekli yumurta da güzeldir o zaman.

Pişmiş peynir oldukça güzelmiş. Böreğin içinde pişince çok çok güzel olmuş. Başkası yapsa da, sıcacık börek çok lezzetli imiş. Puff puf. 

Kokusu, tadı bir ömre bedelmiş..

    
      





69 yorum:

  1. Bir masalo okur gibi okudum Vuslatım, o çiğbörek tadını ve kokusunu inan hissederek okudum. Bende çocukken annem ve ablamın yaptıklarından başkasını yiyemezdim bir tuhaf gelirdi.
    Ama hani annenin mutfağa gidip börek kaldımı diye sorması çok duygulandırdı beni. Kimbilir oda kendine göre seviyordur Küçük Kızı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimbilir. belki severdi kendi doğursaydı Aslım, belki severdi kendi istediği kişiden alınsaydı. Kimbilir belki seviyordu da büyük evlatlık kızına aşırı sevgi göstermekten küçük kızını sevmeyi öğrenememişdi..

      Yıllarca çoook kızdım ona..Çooook ama çok kızdım.Taaaa ki yıllar yıllar sonra görene kadar..Bu izlerin son bölümlerini ne zaman yazarım bilmiyorum ama son bölümde yazacağım..

      Çok öptüm seni..

      Sil
  2. Hayirli aksamlar.
    Masallah gibi yazmissin.
    Herkezin pisirdigini bende yiyemem.
    Kokular geldi ablacim Mmmmm.
    Öptüm.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayşecimmm bende bazen masal gibi yazmak istiyorum yazıp yazıp içimden atmak.. Puf böreği çok uzun zamandır yemedim. Gelsem bana yaparmısın?..

      Sil
  3. Ne güzel bir anlatım. Tam bir çocuk içtenliği ile ifade edilmiş.:) Eline, yüreğine sağlık Vuslatcığım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım Nilgün'cüğüm. Bir yandan üzücü, bir yandan çok güzel günlerdi çocukluk günleri..

      Sil
  4. ceviz ağacının altında puf böreği ne güzel olmalıdır yaaaa.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pufff puf..Hakikaten güzel olmalı. Ama ben yemedim ki:(((

      Sil
  5. ÇOK KEYİFLE OKUDUM
    VE GECENİN BU SAATİNEDE İNANILMAZ CANIM ÇEKTİ YANİ
    ELLERİNE SAĞLIK CANIM
    HAYIRLI SABAHLAR

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben yapmadım ki Seyyahım..Yapılanı da yiyemediğim gibi..
      teşekkürler..Sevgilerimle..

      Sil
  6. Çok keyifli bir post olmuş, zevkle okudum, Börekler nefis, sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım benim..Bencede çok nefis börekler yapanların ellerine sağlık..Sevgiler..

      Sil
  7. Karmakarışık duygularla okudum, birazda kendimi mi buldum nedir? Boğazıma bir şey saplandı, yutkununca geçmeyenlerden....
    Gönlüne sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Elifcim bir kere börekler için teşekkürler. Anlatımıma çok büyük katkı sağladın. İkincisi hikayenin başını okumak istersen Blog başlığının altındaki sayfalarda sıralı.. Görüşmek dileği ile Çok öptüm..

      Sil
  8. Ne kalbi temiz kalpli insanım ben yahu :)) Daha bu sabah Hatıraların Ayak İzi'ni özlediğimi düşünmüştüm. Bazen diyorum keşke bu bir roman olsaydı, hemen okusaydım :)) Ama böylesi daha mı heyecanlı acaba ?? Olabilir :) Canım benim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet tabiki öylesin..Niye şaşırdınki. Boşunamı seviyor bu ablan seni:)) Canım Ahu'mm olmuyo böyle yaaa:( seni görmek istiyorum kolaylıkla ben.. haber vermez isen senden, anlatımının tatlılığından mahrumum..canımmmmmm...Bir programcıya mı danışsan ki?...Çok öptüm.

      Sil
    2. Canım benim boşverdim artık ben birşey yapmıyorum :) Görünmez blog diyorum kendime :)) Sen beni özledikçe bakarsın olmaz mı :)) Genellikle yeni yazı girmiş olurum bilirsin :) Mucx. mucx... Sabah sabah senden enrjiyi aldım kaçtım :)) Bu arada yorumda ilk cümlemdeki birinci "kalbi" fazladan ziyarete gelmiş :)) Cümleye bak hizaya gel :)))

      Sil
  9. ellerine sağlık ablam...
    böreğin kokusu alıp geldim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim tatlım.. Afiyet olsun şirinem. Elif yapmış ben sadece resmini kullandım:))

      Sil
  10. Vuslatim canim..ozlemisim hatiralarini..hem gulumseten hem huzunlendiren:)) demek sendede var koku hastaligi hala devam ediyormu. gerci be baskasinda sayet taniyorsam yerim ama kiymali seyler pek yemem :( .ben ahh ben cok fenayim her yemek pisirmden sonra dusa girip ust bas degistiren ve ne kendi evimde ne baska yerde yemek kokusunu sevmeyen ben:)) Neyse beni bosvereyimde amaninn bu guzel boregin kokusu buralara kadargeldi senin hatiralarindan da olsa bak simdi yapip yapip yiyorsun:)) gercekten neden roman sekline dondurmuyorsun..her bir hatirayi zaten not aliyorsun yaziyorsun..ilerde birgun belkide birlestirir roman seklinde bastirmayi dusunursun..bizde ne kadar zevkle okuruz boyle ahh yazsada okusak yerine, kitabi alip hemen bitiririz(onceden hikayelerini okumus olsakta..).Vuslatcim galiba canim sikildi kimsesizlikten kaptirdim kendimi lafliyorum..sarildim:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Emelcim, ben evlatlık olarak gittiğim gün İzmir kara treninin kompartınında (1. bölümde ve diğer birçok bölümde anlatmıştım hatırlarsan) karşılaştım kötü bir koku ile.. O belki ekşi bir peynir kokusu idi, belki ter, belki vs..diğer kötü vücut kokuları..İkibuçuk-üç yaş civarındaymışım anamın kucağından taa oralara gönderildiğimde. Hani anadan ayrılma, bilmediğim bir yere gitme, şimdi akrabalık derecesini bile hatırlamadığım bir kadıncağızın yanında yolculuk etme, uzuun bir yolculuk ki o zamanlar kara trenin izmir'e varışı 1,5 2 gündü..konpartımandaki insan profillerinden korkmama, ve hafızamın ilk görüntüleri olarak zihnime kazınmasına neden oldu..

      Evet hala peynir kokusunu, ağır bir sakatat kokusunu, kurban bayramlarında buzluğa atılıp aylar sonra pişirilen koyun eti kokusunu, ağırlaşmış kıyma kokusunu sevmem.. Beyaz Peynirin o ıslak yumuşaklığını sevmem. Pişmeden peynir ağzıma sürmem. Sadece pişerse, hatta pişmiş peynirli börek soğuduğunda tekrar kazandığı o ıslak duruşu, kazara ıslanmış ekmeği, patates püresinin keşkek'in o macun kıvamlı görüntüsünü sevmem..Hala kokulara karşı gıcıklığım var..Bazen katlanabilsem de bazen katlanamadığım oluyor malesef..
      Hala başkasının pişirdiği yemekleri yerken kötü hissederim kendimi. Ben bana ye ye ye çok güzel olmuş diye ısrar edilmesinden hoşlanmam. Ben birinde yemek yiyeceksem 1 çatal alıp ay çok güzel olmuş koy koy diyebilmeliyim yada yaaa arkadaşım kusura bakma ben bunu sevmedim başka yiyebileceğim yemeğin yok ise kuru ekmek bile yerim diyebilmeliyimmm. Çünkü ben evime gelene ısrar etmem. Beğenirse yer beğenmez ise beğendiğini ister yada sadece tadına bakar..

      Gerçekten psikolojik vakayım demi:)))

      Roman mı?.. Bilmem bazen bu hali ile bile bastırmak istediğim oluyor.. Hani isimleri iyice gizleyeyim bastırayım hayatta olan üvey ablam, yeğenim ve akrabalar alıp okusunlar vay ve biz ne derin yaralar açmışız çocuğun yüreğinde desinler.. Gerçi bir kişi demiş. Bana laf taşıyan abartmadı ise..

      Biliyorum çoook daha fazla çile çeken insanlar var.Nice güç koşullarda yetişen, nice cefalar acılar çeken.Benimki hiç onların yanında. Hatta güllük gülistanlık. Bunlarda dertmi çilemi dedirtecek cinsten.

      Ama bu benim hikayem, benim çilem.. Bende senin gibi kaptırdım gidiyorum işte. Yeni yayın gibi cevap oldu..:)) Hadi ben kaçtım diğer arkadaşları okumaya, cevaplamaya, onların yayınlarını takip etmeye...Bay bayyy daddy cool(boney M. şarkısı ile) bay bay...

      Sil
  11. senin bu hatıralarını "Çalıkuşu" romanına benzetiyorum Vuslatım...okurken de filmi gözlerimin önüne geliyor nedense...aynı tadı alıyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. beni tam 12'iden Hatta hatta 24 den 48 den vurdun Aynur'cum. Aynen bende kendimi Çalıkuşuna benzetirim çoğu zaman..Ve ne zaman kendimi o filmi diziyi izlerken görsem hüzünlenir ağlarım...Birde Alirıza bey (yaprak dökümündeki) hüzünlendirir beni. Niyeyse ondada hiç alakası yokken babalarımı düşünürüm..

      Canım çoook öptüm seni..

      Sil
  12. küçüktüm...
    neden bilmem bir şeye kızmış,kırılmış,
    aç olduğum halde "yemeyeceğim" diye tutturmuştum...
    bir iki ısrar "hayır"diye direttim...
    ama açım,
    bir daha hadi dediklerinde oturacağım diyordum ki...
    babam "kalk sofradan" dedi,
    gözlerini öyle bir devirdiki,
    artık kimse gık diyemezdi...
    o gün aç yattım,
    bir daha da yemem demedim,diyemedim:)
    unutup gittiğim bu anılarım geldi aklıma yazını okuyunca:)
    sevgiler.......

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben de en azından o günden sonra pişmiş de olsa peynir yemeye, gittiğim evlerde beğendiğim sevdiğim veya görüntüsünden çok hoşlandığım yemekleri yemeye başladım Cepaynam..
      Çok sevgilerimle..

      Sil
  13. Canım ellerine sağlık çok severim sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Afiyet olsun Derya'cım yapıp yiyene..Sevgilerimle..

      Sil

  14. Ben de son 4-5 seneye kadar gittiğim yerlerde yemek yiyemez,
    (afedersin) tuvalet ihtiyacımı bile karşılayamazdım.
    Tam cinsdim yani. Hem kendimi,hem etrafımdakileri sıkıntıya sokardım:-(
    Çok yenidir benim için de, normal insanlar gibi yaşamaya alışmam:-(

    Ama rahmetli anneannemin yaptığı puf börekleri...tombiş elleriyle...

    Onu özlüyorum...çok...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benimde özlediğim o kadar çok şey varki kuzum, belkide özlemek dünyanın en hoş duygusu, veya en gıcık durumu..:(

      sevgilerimle..

      Sil
  15. Vuslatcim ya sen gercekten harika bir insansin..hem guldurdun cevabinla yine hemde uzdun minicik yasta evletlik gittigin icin..dusuncelere daldirdin..seni anliyorum diyorum..Koku konusunda bende senin kadar hassasaim diyebilirim vede yemek konusunda kimsenin ye ye diye israr etmesinide hic sevmem biz ailecek oyleyiz..dedigin gibi yersek zaten onumuzde yeriz..ama israr kiyamet yok arkadas olmuyor..sanki midem baskalarinin..kismet olup Turkiyeye gidersem tanimayi cok istedigim kisilerden birisin sayet karsilikli musait olursak...sen bana birde o coban cokelegini ogrettin ya :)) her hafta sonunda yapar oldum aliskanlik yapti kurtulamiyorum:) burdaki herkes (arkadaslar) bu ne deyince hemen Vuslatin coban cokelegi diyorum..tarifinide veriyorum blog lari olmayan arkadaslara haberin ola:)) sevgilerimi kucak dolusu sevgilerimi biraktim sana...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende bende bende( demin uzun cevap verdim şimdi bu kısacık cevapta sen anlamışsındır beni) Bide;

      Ver, ver, veeeeeeeer!!! Ver Emelim ver, Vuslatın tariflerini herbikezlere verrrrrrr:))))))

      Sil
  16. aaa
    aaahhh

    cevızlısını
    bı de peynırlısını yerım
    bayılırım:)

    ölurum:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öykümmmmmm ben cevizli hiç yemedim amaaa. Bi deneyeyim...Canım benim..

      Sil
  17. Şeker Tatlar Anneler Gününe Özel Kurabiye Seti Hediye Ediyor.Çekilişe katılımlarınızı bekliyoruz.Ayrıntılar:http://www.sekertatlar.blogspot.com/2013/04/seker-tatlar-anneler-gunune-ozel.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allahcc hayırlı bol müşteri versin inşallah.. Sevgilerimle.

      Sil
  18. vuslatım benim tatlı ablam :) tatlı kuzu aynı zamanda ah kıyamam yaaa :) ben senin çocukluğunu ve duygularını çok seviyorum tamam mııııı :) şimdiki haline söylememe bile gerek yok iyi akşamlar öptüm çok ablam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bende seni seviyorum ama bu aralar pekkkk az görüyorum seni ve özlüyorum haaa. Bilesin güzel gözlüm..

      Sil
  19. Ablaların en güzeli,yine ben koptum buralarda,öylece kalakaldım:)
    Gözümde canlandı yine,ama neden bitti öyle kısa geldi bana yada doyamadım okumaya:)
    Kıyamam ben ona,sana:)
    Çok öpüyorum ablacım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şekerparem en kısa zamanda yazarım devamını...Çok öptüm Meliha'm

      Sil
  20. hay Allah sonunda tadicaksinya su borege içim rahatladi ablacim yaaa! keske orada olsaydim ben butun boreklermii sana saklardim :) opuyorum!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmmmm Eda'm evet o gün güç bela da olsa tattım Puf böreğinden. Ve ondan sonra tatmadan asla yemem vs demedim. herhangi bir yemeğin Ucundan az aldım beğenirsem çabuk çabuk yedim ki bidaha versinler. Beğenmezsem çaktırmadan unutmuş gibi yaptım..

      Hani derler ya Eda'cım hatır için çiğ tavuk bile yenir.. Ben sevmesz isem pişmişini bile yemem. Çok cinsim çok:))

      Ablam hadi iyileş ve dön. Çok öptüm seni..

      Sil
  21. ne güzel dile getiriyorsun duygularını küçük küçük hikayeler okuyorum sayende çoook sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmm:))) Benden de sana kucak dolusu sevgiler..

      Sil
  22. Çocukluk işte. Annemin ben çocukken pişirdiği ama sevmediğim için bazen sofraya bile oturmadığım o yiyecekleri şimdi bayılarak yiyorum. Çok da güzel anlatmışsınız. Hem mizah var, hem de hüzün.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende eskisi kadar inat değilim bu yeme konusunda İlhan bey. Hala mız mızım ama çocukluğumdaki gibi değil..Selamlar...

      Sil
  23. Ayy canim ablam benim ozlemisim okumayi seni

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eee bende seni özledim salişimmm. Nerelerdesin:)) Çok öptüm ablam..

      Sil
  24. Uykudasin suan ama olsuun..ruyanda gorursun beni belki diye ziyarete geldim:))

    YanıtlaSil
  25. Sevgili Vuslat,yazını kah hüzünlenerek,kah tebessüm ederek okudum.Geçmişteki anılar unutulmayarak bugünlere kadar geliyor değil mi?
    Daha önceki ilk yazılarını okurken o zaman hissetmiş hatta yazmıştım da sanırım üvey anne var diye.Yaşadıkların anılar da kalsa da keşke sana bu anıları yaşatanlar bu gün yazılarını okusalar da bir çocuğun derinlerinde ne izler bıraktıklarını görseler!!!
    Zor bir çocukluk geçirmişsin,ama şu an mutlu bir yuvaya eşe ve evlatlara sahipsin.Sonunda huzuru ve mutluluğu yakalamakla şans geç gelse de tam gelmiş.
    Yaşamda ki tüm güzellikler huzurlar seninle ve cümlemizle olsun canım.
    Puf börekleri küçük oğlumun sözleriyle bizim evin de kar çörekleridir.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevalcim keşke okusalardı ama bazıları hayatta bazıları çoktan göçmüş gitmiş..Kar çörekleri diyen oğulcuğunu ve seni kocaman öptüm ben..

      Sil
  26. yine çook keyifli okudum ablacım yazdıklarını ellerine sağlık :)
    puf böreğine bayılırımm :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende çok seviyorum Uğurböceğim. Olsa her gün yerim:))

      Sil
  27. Merhabalar Vuslat.

    Hatıralarınızın ayak izlerinde paylaştığınız anılarınızı; içinde acı, hüzün de olsa, büyük bir keyifle ve zevkle okuyorum. Başkalarının evinde ve başkalarının elinden yemeyen içmeyen bir siz değilsiniz ki; babam, ablam ve halamın kızı aynen öyleler. Babam 91 yaşında, kızı 65 yaşında, yeğeni de 53 yaşında ve hala başkalarının evlerinde ve başkaları tarafından pişirileni taşırılanı yemezler. Bir de yemek seçme huyları da vardır. Ben iyi ki onlara çekmemişim. Kimin elinden olursa olsun yeter ki damağıma hitap etsin, hiç gözünün yaşına bakmam götürürüm.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sizin gibi olmak isterdim Recep Bey..Ne güzel her şeyi yiyebilen insanlara özeniyorum...Saygılarımla.

      Sil
  28. Hepimizin cinslikleri oluyor eminim, bende başkasının evinde uyuyamazdım.
    Hatırlarınızın gerisine dönüp,okuyacağım.sevgilerle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Ihlamurcum.. Sevgilerimle..

      Sil
  29. Bazen insanın vicdanı dile gelebiliyor..
    Belki de sevmiştir gerçekten kim bilir..
    Ama hep güzellikleri hatırla sen..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimbilir Nursalkımım. Belki sevmiştir ama gösterememiştir..Kimbilir..Sevgilerimle canım..

      Sil
  30. Puf böreğini severdim aslında. Ama tadını unutmaya başlamış olabilirim. Kaç senedir yemedim. Böyle şeyler de toplulukla iyi gidiyor. Hem yapması hem yemesi. Ben kendim yapmaya üşendiğim için. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben hiç yapmadım.. Yapılanı yerim artık bu olaydan sonrada buldummu hep yedim.) Sevgilerimle..

      Sil
  31. Ne güzel,öykü tadında bir anı.Bayıldımmm.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene sevindim Nalancım. Teşekkür ederim. Ve hoş geldin izlerime..

      Sil
  32. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  33. yorumun hemen yayınlandığını unutmuşum :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel çocuk olur böyle şeyler. Takma kafana..

      Sil
  34. Gözlerim dolarak okudum..
    Küçükken en çok bize gelen misafirlerin peşine giderdim ve onlarda yediklerim daha tatlı olurdu çocukluk işte :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmmmmm...Seni seviyorum duygusal kızım benim...

      Sil

Yorumlarınız beni mutlu ediyor.. Ziyaretiniz için teşekkürlerimle. Sevgilerimle..