20 Ocak 2013

İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -40



Puzzle'da boşluk var (üç).. -40


Netten.

Ama verdi..
Vermek zorunda bırakıldı..

Sütten kesti, bebesini gurbet ellere gönderdi..
Bir başkasının, bebesi olsun diye verdi..

Benim; o nerede, bu nerede, o kim, bu kim, burası neresi, şu önce miydi, bu sonra mıydı gibi sorularıma dört dörtlük sıralı cevaplar bulamadım..

Her şey aşağı yukarı şöyle gelişmiş, çok sonraları öğrendim:

** HER ŞEYİN BAŞLANGICI

Soğuk bir kış mevsiminde babamın büyük dayısı memlekette oturan kız kardeşini (yani babaannemi), yeğenlerini, akrabalarını ziyarete gelmiş. Annem bana hamile. Doğum çok yakın. 

Annemi gören büyük dayının ( bu arada annemler ile babaannemler kapıları birbirine bakan karşılıklı iki evde oturuyorlarmış. Yeme, içme ve kazançları ortak olacak şekilde)  gözleri dolmuş, benim hiç çocuğum olmadı diye. 

Anası doğum esnasında ölmüş bir bebeyi, süt anasına emanet vermişler demiş babaanneme. Sende biliyorsun ya. O günler geldi aklıma yine. Sütten kesildiğinde, bebeğin babası: 

*bende çocuk çok isteyen biri olsa da bebeği versek diyerek etrafa haber salmış.

Bunu duyan ahbaplar haber verdi. Gittik aldık Burdur'dan. Baktık, besledik büyüttük. Evlat oldu bize. Şimdi epeyce büyüdü Behire. Bizde gün gün yaşlanıyoruz. Yarın bir gün evlenir gider. Yaşlılık günlerimizde kim açacak kapımızı. Bir çocuk daha büyütebileydik ya..

Babaannem: 

*ağam, üzme sen kendini, benim Saadet gelin yine yüklü. Ben daha öncekini de (amcamın ortanca oğlunu da vermek istemiş) sana   vermek istedim veremedim, olmadı, ayrılmadı anasından.. Bu kez doğum olur olmaz en kısa zamanda veriveririz bebeyi sana. Bunu da sen büyütürsün. Hem halis kendi kanın, kendi soyun. Ne olacak burada köy yerinde büyüyecek de. Gelinin var daha 3-5 çocuğu nasılsa..Kız olursa yingemin adını koyarım sevsin, benimsesin diye, erkek olursa ağam sen koy adını. 

Kanından bir canın olsun. Sizi ana bilsin, baba bilsin.          
Büyük dayı, yani babam. İlk baba diye bildiğim, sonradan ikinci babam olduğunu öğrendiğim canım babam.. 

*Olmaz demiş büyük dayı. Çok iyi olurdu ama olmaz. Daha öncekinde de dediydim sana gelinin rızası olmadan, kendi isteği ile gönlü ile vermeden asla olmaz, almam. İstediği her zaman gelirler görürler ama, yine de rızası şart.

Ben konuşurum demiş babaannem. Niye olmayacakmış. Sütten kesilince ben sana haber salarım ağam, gelir alırsın yada bizden biri getirir.

Bu hikaye böyle başlamış.
Anam beni doğurmuş..
Babaannem evlerin kralı. Emrinin üstüne söz olmaz. Anneme: 
*Gelin bebeyi çabuk palazlandır, ağama virecem demiş. Yingemin adını koydum, ağama virecem..

Annem, önce adıma karşı koymuş. Tabii ki sadece kendi kendine. Anamın içinden geçen başka, konan isim ve nüfusa yazdırılan isim başka..

Sonra başlamış emzirmeye. Her ağladıkça dayamış göğsünü ağzıma. İstemiş ki emme bağımlısı olayım. İstemiş ki taa kocaman olana kadar emeyim. Ne kadar büyük olursam, o kadar bağlanırım ona. Ne kadar büyük olursam alamazlar beni ondan. Ben gitmek istemem. Kendi karşı koyamasa da, bebesi karşı koyar cadı kaynanaya.

Ne zaman sorsa kaynanası, emiyo daha demiş. Kesilmiyor bir türlü. Hiç bir şey yemiyor, emiyor.

Arada çok şiddetli hastalık geçirmişim. Şimdinin havalesi, o zamanların çok fena 'Alavlanması'.. Aşırı ateşten günlerce kendimden geçmişim. O günlerden kalan iz bir  gözümdeki 'Şehla'lık.

Büyük dayı ve diğer kızını ilk kez gördüğümde, hem beni almaya hemde akrabalardan birinin düğününe gelmişler. Annem nerede, Melih nerede, burası neresi, kimin evi diye kendime sorduğum sorular aslında yanlış zaman dilimi. Hafızada kalmış zamansız anılar. İlk anılarım. Başka anlarla eklemeye çalıştığım, lakin hiçbir yere tam oturtamadığım ilk anılarım..

Bu ilk anının görüntüleri ile daha sonraki anıların kelimelerini yapıştırmışım birbirine. Hiç kimse bu ilk anıda:
*Ah guzum, alıştı mı dayı dememiş aslında. Dedim ya, anlık görüntülere, sesler montajlamış hafızam..

Bu ilk karşılaşmada beni alıp götürmemiş büyük dayım. Sonradan babam olan dayım. Kıyamamış. Gelinde emziriyor zaten..

Aradan aylar geçmiş. Belkide yıl. Bu arada babaannem kalp krizi geçirmiş. Tulumbanın başına yığılmış kalmış..Benim başı örtülü yaşlı bir kadın, kehribar gözlü, hazel gözlü diye hatırladığım o cevval yaşlı kadın, bana ağamın kuzusu diyen kadın tulumbanın başına yığılmış kalmış..

İçeriye taşımışlar onu. Kısa bir süre yatmış. Ölmeden öncede vasiyetini diyecek kadar:
*bebeyi sütten kesin, ağama verin..

Babaannemin cenazesi için gelen büyük dayı hiç bir şey demeden dönmüş İzmir'e. Bakmış gelin hala emziriyor. Kıyamamış. Hiçbir şey dememiş. Bu iş kaldı galiba diyerek dönmüş gitmiş evine..  

Üç beş ay sonra ise babam, anamın vasiyeti var demiş. Anamın vasiyetini yerine getireceğim. Beni sütten kestirmiş. 

Benim anam, bana örtülü teyze olmuş, kendisi şapkalı amca..

Koca dayıya haber salmış:
*Dayı, çocuğu sütten kestik, Mukaddes abla ile gönderiyorum.

Önce Allahcc'a, sonra sana emanet..


Netten..
        
Sahip olduğum birkaç resimden .. 




Not: Yan Sütunda 'Yüreriğimin Sayfaları'ında 1. bölümden itibaren HATIRALARIN AYAK İZİ yer almaktadır.

52 yorum:

  1. yüreğine sağlık ablam...
    seni severek takip ediyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, Şirinem çok teşekkür ederim. Çok öptüm. Sevgilerimle..

      Sil
  2. Çocuk anası babasıyla büyümeli aslında...
    lakin bu tür durumlar olabiliyor Anadolu'mda...
    Gelenekselleşmiş...
    Çocuksuz aileye yakın akrabanın bir çocuğunu büyütmesi için evermek...
    Bizim o yörelerde de bu tür olaylarla karşılaşmak olasıdır...
    Sonradan çocuk büyüdüğünde sensin aslında baban falanca anan filanca demek doğru mudur işte bütün mesele burada...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni büyütenler özellikle babamın yengesi, ilk aldığı büyüttüğü çocuk kadar hatta onun yarısı kadar seveydi sorun yoktu da, sefa onun oldu cefa ben garibin..:(

      Çok teşekkürler Hüseyin Bey. İyi akşamlar..

      Sil
  3. Vuslatim..inan gozlerim dolu dolu..kendimi biraksam koyverip gidecek..nasil birisin sen , bu nasil paylasmak..ortulu teyze , sapkali amca kendi oz annen baban..canim..ne diyecegimi bilemiyorum..sadece sana sariliyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emel'immm sıcaklığını yanı başımda hissettim..

      Sil
  4. okudukca içim nasıl acıdı , çocuklarım aklıma geldi :((((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım işte bu benim hikayem..Böyle başlamış her şey..:(

      Sil
  5. Her hayat kendi içinde farklı hüzünler barındırıyor... Anne baba yaşarken, başkası tarafından büyütülmek insanı gerçek anne babasına yabancılaştırmak acı bir şey..
    Sanırım dizi halinde paylaşıyorsun, lakin ben önceki bölümleri okumadım. Fırsat buldukça okumaya çalışacağım..
    sevgilerimi bırakıyorum canım.
    Hoşçakal.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Hanifeciğim. Hepsini bir anda yazamadım. Yazdıkça paylaşıyorum..Sevgilerimle..

      Sil
  6. Biliyordum böyle olacağını onun için geciktim sana gelmeye. Geciktirdim, en sona bıraktım okumayı.
    Ağlaya ağlaya okudum Vuslatım, ah ne diyeceğimi bilemiyorum :( ta içimde hissettim yaşananları. Hem o küçük kıza, hem annene, hem yaşananlara, böyle hayatlara...ne diyeyim ben :( sıcacık sarılıyorum sana, ihtiyacın olsun olmasın hep yanındayım lütfen bil...
    Öyle güçlü bir insansınki ve öyle güzel kalpli.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen, sen farklı mısın sanki. Sende çokkkkkkk iyisin, kocaman yürekli..Çok öptüm canım..

      Sil
  7. Yanıtlar
    1. yaaa bencede offf canım benim:((
      Sevgilerimle..

      Sil
  8. vay anasına.. Vuslat abla hikayenin başlangıcıyla ilgili ne sanaryolar vardı aklımda.. Hikayenin başının böyle olduğu hiç aklıma gelmedi...
    Gerçeği öğrendiğin zaman daha büyük acı çekmiş olmalısın...
    Her neyse yaşanmış geçmiş.. Umarım bu tip vakalar artık yaşanmaz diyeceğim ama bir akrabağımın çocuğuda benzer bir durumda ve halen gerçek annesi ve babasını dayısıyla yengesi biliyor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında öğrenmek beni üzmedi, sevindirdi..Teşekkür ederim ablacım.. Sevgilerimle.

      Sil
  9. Ahh Vuslat Ablam ben de göz yaşları ile okudum. Bir çocuğa neden kötü davranılır ki? Okurken hiç çözemedim o yengeyi. Sen ne güzel, ne büyük yüreklisin Ablacım ya. Ben olsam bütün dünyaya küserdim herhalde.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmm kimbilir, yaşanması gerekiyormuş işte..Neyseki çok gerilerde kaldı o günler..Sevgilerimle canım benim..

      Sil
  10. Ablam benim canim yani ablanda mi oz evlatlari degilmis ben mi yanlis anladim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet o da evlatlık. Ama yengem onu kendi öz kızı bilmiş. Çünkü kendi tanıdıkları bulmuş.:(
      Canımmmm çok öptüm..

      Sil
  11. Kabul edilebilir hiçbir tarafı yok tabi. O anne babayı yaşam boyu mutsuzluğa mahkum etmek, çocuğu de sevgisizliğe. Hala var mıdır Anadolu da acaba? Çok çarpık bir düzen. sanki insanları cezalandırmak istercesine. Gene duygulanarak ama kızarak okudum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende düşününce babaanneme kızıyorum sevgili İlhan bey..Neyseki günümüzde böyle şeyler olmuyor bizim o diyarlarda..iyi haftalar dilerim..

      Sil
  12. :(( inan ne yazacağımı şaşırmış durumdayım ablacım... seni çok ama çok sevdiğimi bil olur mu...ifade etmek istediğim tek şey çok değerlisin bunu asla unutma :)öpüyorum seni iyi geceler pamuk yüreklim benim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmmmm bende seni çok seviyorum çok..Çok öptüm..

      Sil
  13. Canim ya... Hayatina servgi konusunda birkac adim geriden baslamissin. Yazik sana. Yazik annene ve babana. Diger yazdiklarini da okuyup hikayenin tamamini yakalamaya calisacagim. Umarim zaman icerisinde duzelmistir. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok teşekkür ederim. Çok güzel değildi o geçen zamanlar. Neyseki bitti..
      Sevgilerimle..

      Sil
  14. yaa baksana bunlar nasıl oluyor da oluyor ya.
    dram filmi gibi.
    film gibi valla.
    izmir gibi yerde neler de olmuş.
    :)
    yaz ve unut yaaa.
    :)
    bunları blog dışında da topla ciltlet.
    anı defteri filan olsun.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah bakalım. yaparız bir şeyler..Kuzummmm.

      Sil
  15. kendimi annenin yerine koydum,koymaz olaydım düşüncesi bile beni mahvetti.vasiyet etmeseymiş iyiymş ama vermezler diye garantiye aldı demek.ben sevmedim bu başlangıcı vuslatım,umarım devamı bizi daha çok üzmez :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet sevilmeyecek bir başlangıç..Diğer 40 bölümü okumuştun ya öyle devam ediyordu..Neyse geçti..

      Sil

  16. sevgili Vuslat;

    vayyyyy
    üzüldüm ben
    bir sürü şey düşşndürdü bana kimi düşünsem
    napsın istemiş dedim
    kıyamam ben yaaa
    offff

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmm sağol..Sevgiler..Bencede off of.

      Sil
  17. canım ablam ağladım biliyormusun ben çok yufka yürekliyim
    sonuna kadar okumadım gönlüm dayanmadı.
    aslında sevgiye hasretlik
    anne baba yanında olsada sevgi göremeyincede zor be ablam
    kuzcuğun var beni hiç unutma tamam
    aslında keşke kelimesini çok kullanmam.
    Keşke sen benim yakınımda olsaydın sen beni ben seni tanısaydım
    bu yazıdan sonra bunu bir kere daha anladım.
    seni seviyorum bak bana söz ver güzel ablam
    üzülme tamam:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımın içi keşke.. Ama kim bilir belki bir gün bir yerde kavuşuruz kim bilir. Aslında gönlüm gönlünü sevdikten sonra zaten birlikteyiz ömür boyunca hayırlısı ile güzel kardeşim. Seni çok öptüm..Allahcc'a emanet ol.

      Sil
  18. Yüreği güzel arkadaşım ne yazacağımı şaşırdım çok etkilendim benim için çok değerlisin.Ayrıca benim bloğuma yapmış olduğun güzel yorumların için sana çok çok teşekkür ediyorum.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım benim. Sevgilerimle..

      Sil
  19. Merhabalar,

    Ben de çocukları olmayan sevilen ve iyi bir akrabaya verilmek istenmişim, ama olmamış. Sonra o akrabamız yuvanın birinden bir kız çocuğu alarak büyütmüşler. Bu iş gerçekten çok zor. Memleketimde de böyle anasından babasından ayrılarak evlatlık verilen o kadar çok çocuk hikayeleri var ki!.. Ama yetim ya da öksüz kalmış çocukları hayrına yetiştirip büyütmek olayı bir başka.

    Anası ve babası hayatta olup da çocuklarına bakacak durumda olanların çocuklarını alıp da bir yakınlarına büyütmek ve sahiplenmek üzere vermek hiç doğru değil. İyi ya da kötü her çocuk kendi ana ve babasının yanında büyümeli.

    Selam ve dualarımla birlikte Mevlid kandilinizi kutlarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısnız recep bey ama biliyorsunuz eskiden babaanneler, dedeler yanında yeni evlat sahibi olan ana-babaların söz hakkı yokmuş..Keşke olsaymış..
      Çok teşekkür ederim yorumunuza. Hayırlı kandiller dilerim.

      Sil
  20. ablacım,iki cihan serverinin dünyayı aydınlattığı bu hayırlı günde,tüüümmm dualrının kabul olması dua sı ile.
    hatırlanmak ister bu yürek o nadide dualarda...
    hayırlı kandiller kıymetli ablacım..
    dua ile..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayırlı kandiller Ayşegülüm..Allahcc tekrarına erdirsin..Sevgilerimle.

      Sil
  21. KANDİLİNİZ MÜBAREK OLSUN :)
    Hz.Muhammed as. ahlakı
    Hz. Süleyman as. adaleti
    Hz. Eyyüb as. sabrı
    Hz Yusuf as.Yusuf as. güzelliği
    Hz. Hamza as. cesareti
    Hz. Ömer as. adaleti
    hz. Ali as. bilgisi
    124 bin peygamberin ve bütün müslümanların duası hepimizle olsun.
    Dualarına talibim ablacım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımmmmmmmm hayırlı kandiller ablacım..Tüm dualarımda varsın Ayşe'mmm.

      Sil
  22. kandilin mübarek olsun Vuslatcım
    tekrarını nasip etsin Rabbim
    dua ile...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. CANIM SENİNDE KANDİLİN mÜBAREK OLSUN..Gönlün mutlulukla dolsun, huzurlu olsun..

      Sil
  23. mevlid kandilimiz mübarek olsun ablam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şirinem seninde kandilin mübarek olsun canım benim.. Sevgilerimle..

      Sil
  24. Vuslatçım daha önce de söylemiştim,
    yineliyorum ki, çok sağlam durarak
    bugünlere gelmişsin.
    Bunca ruhu zedeleyen olay sonrasında,
    sen kadar'güzel'kalabilmek kolay değil!!
    Ne mutlu ki aşmış,başarmışsın!!

    Sevgilerimle canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok teşekkür ederim o senin güzel görüşün. Sevgiyle sarıldım..

      Sil
  25. Canımmm Sevgili Cep aynam..:((

    YanıtlaSil

Yorumlarınız beni mutlu ediyor.. Ziyaretiniz için teşekkürlerimle. Sevgilerimle..