SENİNLE YAŞADIM, SENİNLE YAŞLANMAK, SENİNLE ÖLMEK İSTİYORUM...

SENELERİN EN KÜÇÜK AYINDA DOĞAN EN BÜYÜK AŞK'a...

Seninle yaşlanmak istiyorum..

Soğuk ve karlı bir Ankara günü.

Okulun (Ankara Atatürk Lisesi-Sıhhıye) voleybol takımının maçında tezahürat yapmaları için öğleden sonra izinli sayılan öğrencilerden üçü (üç genç kız), bu izni daha sabah saatlerinden itibaren kendi kafalarına göre kullanma kararıyla, Gençlik Parkına bir ziyarette bulunma fiilini gerçekleştirmişler.

O zamanlar, öğrenciler okulu kırarlar, doğru Gençlik Parkına.

Askerler birliklerine teslim olmadan önce, Ankara'yı gezmeye karar verirler, doğru Gençlik Parkına.
Ankara'yı merak edenler, önce giderler Gençlik Parkına.
Asker gider, turist gider, öğrenci gider.

Herkes gider,

Bizim üç kafadar da gitmiş o parka... 

Oturdukları çay bahçesinin (Dinlenme Çay Bahçesi), salonunda yanan sobanın etrafa yaydığı sıcaklık ve içtikleri birer bardak çay, kurt gibi acıkmalarına neden olmuş. Dinlenme'de yiyecek birşey yok. Gözleme yapan kadıncağız izinli. Sabahın körü..
Genç kızlardan bir tanesi çantaların başında kalmış, diğer iki genç kız ise yiyecek birşeyler almak üzere dışarı çıkmış, açık büfe arıyorlar. Tost ile bir yandan karınlarını, bir yandan da sohbeti doyuracaklar.:)

İki genç kız yağmurdan, kardan ıslanmış yolda yürürken etraflarına ve önlerine pek bakmıyorlardı galiba ki; küüüt.

Birine çarptılar. Koca yolda, boş yolda, ıssız yolda, birine çarptılar..

Önüne baksana be adam diyeceklerdi ama onlarla çarpışan  delikanlı önce davranıp, masum bir ifadeyle ''afedersiniz'' dedi.
Afedersiniz.
Kibarca söylenmiş bir afedersiniz..
Öyle hoş bir çocuktu ki.
Öyle yakışıklı.. Öyle sevimli..

Birbirlerine çarptılar. Koca yolda, boş yolda, ıssız yolda, birbirlerine çarptılar..

Afedersiniz. Ayakkabımı yeni almıştım da, ayağımda nasıl duruyor diye bakıyordum. Sizi fark etmedim. Afedersiniz..

Öyle hoş bir çocuktu ki.
Öyle yakışıklı.. Öyle sevimli..
Sonrası mı..
Sonrası kaderin, kısmetin yazdığı 'Türk Filmi' senaryosu.

Birbirlerine çarptılar. Koca yolda, kalabalıkmı kalabalık Kızılay Meydanında, birbirlerine yine çarptılar..

Kalabalıkmı kalabalık, Kızılay Meydanında birbirlerine ikinci kez çarptılar, çarpıştılar..

Koca Ankara'da karşılıklı istikametlerden yürümeyi bilmiyoruz madem, arkadaş olalım, yan yana yürüyelim ve bir daha çarpışmayalım dediler. Kız pek güzel değildi. Hatta hiç güzel değildi.
Ama hayat güzelliğe değil, özelliğe bakardı.
Ve kız güçlüydü, kararlıydı. Sadece deee bir arkadaşdı..

Sadece arkadaş oldular.
Sonra dört kişi, beş kişi, bir çok kişi gezdiler, dolaştılar.
Sadece arkadaş olarak.
Daha daha sonra bazen iki kişi, bazen çok kişi buluştular.

Sonra hep, hep iki kişi gezip-tozup, dolaştılar.
Konuşup, anlaştılar.
Artık sadece arkadaş değillerdi,
Birbirlerini seven, hayaller kuran, gelecek planlayan.
Şarkılardan fallar tutan.. 

''Alıştım Sana Bir tanem''
(Ümit Besen- Tanışmaya)
 ''Kaderimde Hep güzeli Aradım''
(Mediha Şen Sancakoğlu- Ayrı kaldığımız zamanlara),
''Son Arzum''
(Nilüfer-Tüm hayatımıza). 

19 Şubat 1981'den beri SEVİYORUM SENİ..

Şimdi yine dört kişiler.

Birbirlerini ve kızlarını çok seviyorlar.

Ve hala ilk çarpıştıkları günü kutlayarak geçiriyorlar.
Birlikte yaşadılar.

Birlikte yaşlanıyorlar.

Ve birlikte ölmek istiyorlar...



Sevgili Eşime..

Bu bizim ilk şarkımız diye..

Not: Bu yazıyı beğendiyseniz +1 butonu ile google taşırmısınız.:) ÖMÜR BOYU AŞKLAR SÜRSÜN DİYE. KÜL KEDİSİ GERÇEK BİR PRENSES OLSUN DİYE...