O taş merdivenin kıyısında oturan ben değilim.
Ben genellikle sarı duvarın dibindeki son basamakta otururdum. Arada en az 20-30 basamak ve 5-6 bina var. Ben o meşhur evin karşısında oturmaktan çekinirdim. Daha doğrusu o minik çıkmaz sokağın başından ayrılmaktan korkardım. Oradan ayrılmak, tekrar trenle biryerlere götürülmek demekti galiba benim için. En azından uzun bir zaman öyle düşünmüş olmalıyım...
Sabahtan akşama kadar otururdum, beklerdim, bakardım garip garip.
Neyi beklerdim, neye bakardım?.
Her eve ait hüzünlü bir hikaye arardım. Aklımın ermediği durumlarda ise, avluların duvarlarından kaçamak yaparak sokağa sarkmış ağaç dallarından, yapraklarından bana bir ses, bir görüntü sunmalarını beklerdim. Köyümün kavaklarından bir ses, kerpiç evlerinden bir görüntü. Hiç benzemeselerde ben benzetirdim.
O sokaktan bir ev.
Kaç yaşında unuttum o eve geldiğim günü, köyümü, köyümün tozunu toprağını..
Kemeraltının, ikiçeşmelik caddesine uzanan kalabalığının tam ortasına buradan da çıkılıyor.
Buralara çok sonraları gelebildim yanlız. Bu sokağın tam karşısında aktör Hüseyin BARADAN'ın kardeşi olduğunu söyleyen Ali Ulvi Baradan'ın fotoğrafçı dükkanı vardı. Vitrininde kara kalem çalışılmış çok güzel bir kadın resmi. Her önünden geçtiğimde durup seyrettiğim, büyüyünce benimde o kadar güzel olacağımı hayal ettiğim, Yasemin Baradan imzalı karakalem resim. her gün ekmek almaya fırına giderken çıkardı karşıma.
Yorumlar:
- Dayatılanla Yaşamak dedi ki...
ziyaretinize teşekkür ederim. ben de iadeyi ziyarete geldim ve blogunuzu çık beğendim. görüşmek üzere..08.01.2012
VuslaT dedi ki...
çok teşekkür ederim.Bende sizin blogunuzu beğendim.Çok duygulu idi.görüşecez elbet bir yerde, bir kelimede....08.01.2012
bu benimdünyam dedi ki...
çocukluk yıllarını özlemeyen varmıdırki... blogunuz çok güzel görüşmek üzere.08.01.2012
VuslaT dedi ki...
çok teşekkür ederim görüşürüz. Sevgiler,,,08.01.2012
LuCkyLuKe dedi ki...
Bu şarkının bende yeri çok ayrıdır. yazıya ayrı, şarkıya ayrı duygulandım :)09.01.2012
VuslaT dedi ki...
Çok eski bir balkan türküsüdür.sevdiğine sevindim LUCK.09.01.2012
romantikbutik dedi ki...
yazılarınız çok etkileyici gerçekten.Hepsinde ayrı ayrı duygulandım.bu şarkıyı da çok severim ,çok söylerdim bir zamanlar.sevgilerimle.18.01.2012
Yıldız dedi ki...
Sen bana çok tanıdık geliyorsun
du bakalım çıkarcam bi yerden :))
biraz daha sayfalarında dolaşayım :)) 26.01.2012
Not: Teknik bir hatadan bu sayfayı silmek ve yeniden yayınlamak durumunda kaldım.VuslaT.
Aslında aradaki ne kadar çok zamanı atladım bu sokağı anlatırken. Pencereden giren rüzgarın havalandırdığı perde gibi, bazen en küçüklük zamanımın, bazende ondan bir adım sonrasının hatıralarına gidip geldiğim zamanlar. Bazen bir melodi beni alıp götürüyor yıllar öncesine, bazen koca bir şarkıda ki tek bir kelime...
Penceremin perdesini
Havalandıran rüzgar
Denizleri köpük köpük
Dalgalandıran rüzgar
Gir içeri usul usul
Beni bu dertten kurtar
Yabancısın buralara
Nerelerden geliyorsun
Otur dinlen başucuma
Belli ki çok yorulmuşsun
Bana esmeyi anlat
Bana sevmeyi anlat
Bana esmeyi anlat
Esip geçmey anlat
Anlat ki çözülsün dilim
Ben rüzgarım demeliyim
Rüzgarlığı anlat bana
Senin gibi esmeliyim...
Merhabalar,
YanıtlaSilHatırlarımız, anılarımız ruhsal dünyamızın olmzsa olmazları diyebileceğimiz ve asla vazgeçeyeceğimiz, soluklanacağımız aralardır.
Ne zaman ruhumuz daralsa içimizi rahatlatmak için koşacağımız tek yer anılarımızın içinde yeralan hatıralarımızdır.
Bu güzel hatıra paylaşımınız, her okuyanı hatıranıza benzer hatıralarının yeraldığı anılarına sürüklemiştir.
Hep geri dönüp baktığımızda güzel hatıraların yeraldığı güzel bir yaşam dilerim.
NOT:Size bir önerim olacak; Kelime doğrulamada kullandığınız stilden vazgeçerseniz, hatta bu kelime doğrulama işini hepten kaldırırsanız ziyaretçilerinize yardımcı olmuş olursunuz!
Selam ve dualarımla.
Çocukluk anılarıma götürdün beni ,çok duygulandım , şarkı da çok uymuş , yüreğine sağlık .
YanıtlaSilSaygıdeğer Recep bey yorumunuz için çok teşekkür ederim. Eski yazım okunmuyordu silip yeniden yayınlamak durumunda kaldım. Ve siz bunuda okuyup yorum paylaştınız teşekkürler.
YanıtlaSilNotta bahsettiğiniz kelime doğruma demekle neyi kastettiniz. Çok anlamadım. açıklarsanız sevinirim.Saygılarımla...
Haa anladım şu aşağıdaki onu ben koymadım.Dur biraz karıştırıp kaldırmaya çalışayım.
ben de diyorum ki bu yazıyı okudum
YanıtlaSililk cümleden itibaren hatırlıyorum
sonra yorumlar kısmı falan kafam karıştı :)
ben senin ayak izlerini takip ediyorum Vuslatcım...
galiba hatıralar bizi ayakta tutan değil mi?
fotoğraflar ve yazılar birbirini ne güzel tamamlamış. hem hüzünlü hem güzel:)
YanıtlaSilCanım benim yorumumu adsız diye kaydediyor .
YanıtlaSilvuslatcim guzelve duygusal bir paylasim : cocukluk anilari ! bende surekli bir yerlerin yabancisi olmusum, artik bu duruma alistim, ve sonunda herkes her yerin yabacisi oldu bu dunyada, artik kendimi zamanla o kadarda yabanci hissetmiyorum, her ne kadar yeni gelsemde bir ortama !
YanıtlaSilsevgiler :)
Evet aynurcum.Hatıralar önemli..
YanıtlaSilSevgili alkım, 1 den sekize kadar bir seri o ve devam edecek sevdiysen okumanı tavsiye ederim.sevgiler.
YanıtlaSilSevgili zeynep adın da güzel blogunda.seviyorum seni izlemeyi.
YanıtlaSilnerde yabancılık hisseder ve hüzünlenirsen beni hatırla eda.Çünkü bende çok yabancılık çektim birçok zaman.....
YanıtlaSilAh inanmıyorum. Ben de İzmirliyim. Sevindimmmm :))
YanıtlaSil