Yasemen Kokusu.. -9
İç avluda çardağın altında oturuyoruz. Ablam evleneli ne kadar zaman oldu. Bir haftamı, bir ay yada birçok ay mı geçti üstünden. Bilmem, hatırlamıyorum. Havanım teyze ve annem örgü örüp konuşuyorlar. Annem, 'Behire ve Duygu'nun yanında küçük görümcesi de gelecek yemeğe' diyor.
Bu iç avluyu çok seviyorum. Güneş asmayı yırtıp bizim üstümüze vuramıyor. Sabahın serinliği var ortalıkta. Gölgeler, üstümüzde yorgan misali, koruyor bizi güneş ışığından. İç avlunun loş bir görüntüsü var. Ben bu loş görüntüyü çok seviyorum. Bana bir şey hatırlatıyor, ama ne..
Yerde kilimin üzerinde oturuyorum. Gözüm salkım salkım sallanan koruklarda. Aralarından biraz olgun bir salkım bulsam hemen isteyeceğim Nermin'den. Nermin tebeşir yada kömür parçası bulmaya gitti kömürlüğe. Bana seksek oynamayı öğretecek. Akşam üzeri çok çocuk çıkar dışarı, başka mahallelerden gelenler olur. Merdivenlerin en üstündeki evlerde oturanlar bile bizim çıkmaz sokağın başına gelirler. Sokak birkaç gruba bölünür. Seksek oynayan kız çocukları, top oynayan erkek çocukları. Bazı çocuklar yılan oynarlardı(gazoz kapağı ile) kimiside meşe(misket-bilye-meşe hepsi de aynı şey İzmir'in çocukları için) ütmece..
Annemler, öbür gün gelecek misafirlerimize pişirilecek yemekler üzerine konuşuyorlar. Kulağım onlarda, gözüm asmada. Aklım iç avludaki bardacıklarda. Burnumda ise buram buram, duvara sarılmış beyaz ve sarı yasemenlerin kokusu var.
Nermin geldi. Çizgileri çiziyor. Bir parça da mermer var elinde. Sek sek taşı. Havanım teyze bana sesleniyor, 'gel şu yere dökülen yasemenleri topla masanın üstündeki cam tabağa koyda mis gibi koklayalım'. Hemen topladım yere dökülen çiçekleri. Çürüyen ve buruşan yasemenleri attım bahçe çöpüne. Beyazlar daha çoktu. Tabağın ortasına onları koydum. Sarıları tabağın kenarına bir sıra halinde dizdim. Üç-beş sarı çiçek arttı elimde. Onları da üstüne tam ortaya serpiştirdim. Salatanın üstündeki gül gibi..
Aslında çok küçüktüm, böyle bir kombinasyonu nasıl yapmıştım o zamanlar. Bir yerde gördüğümü de hatırlamıyorum. Ama ben, çok şık bir çiçek tabağı yapmıştım.
 |
| Bunun gibi ama bu çiçeklerden değil. |
 |
| Benim çiçeklerim yasemendi. Sarı yasemen, beyaz yasemen, yine sarı yasemen. Şık bir çiçek tabağı. |
 |
| Bir daha ki sefere gülleri döşeyeceğim bende... |
Evet ben çok şık bir tabak yapmıştım. Çok güzel oldu. Çok güzel oldu. Etraf zaten çok güzel kokuyordu, şimdi masamız hem güzel oldu, hem güzel koktu.
Afferiin dedi uzun uzun Havanım teyze. Aferiiin. Ne güzel yaptın tabağı öyle. Bak çiçeklerin çürüklerini bile ayıtlamışsın. Afferin kız, çitlenbik. Müzeyyen teyzeden sonra herkes bana çitlenbik diye seslenir oldu.
Bir aferin, bir baş okşaması, çok mutluyum çok.
Biri beni sevince, başımı okşayıp iş buyurunca ve iş bitiminde beğenisini, takdirini dile getirince çok mutlu oluyorum.
Ben Nermin'e göre daha küçüktüm. Pek çok şeyi yeni yeni öğreniyorum. Gelinin küçük kardeşi olmayı, düğünleri, masalları, sek sek oyunlarını ve daha pek çok şeyi öğreniyorum yada öğreneceğim.
Nermin en basit sek sek çizgisini çizmiş. Üst üste yuvarlaklar.
Birleri çabuk öğrendim. İkilerde zorlandım. Bir türlü taşımı birden, ikiyi atlatarak üçüncü yuvarlağa atamadım. Taşı attığımda ise kendim atlayamadım. Bir deneme, iki deneme, üçüncü denemede şaplı beton yeri öpme.
Bir deneme, iki deneme üçüncüde yine yeri öpme. Kaç kere denersem deneyeyim taşı üçüncü yuvarlağa atabiliyorum, ama kendim oraya atlayamıyorum. Yere düşüyorum. Ellerim kızardı canım çok yandı. Başladım için için ağlamaya.
Nermin acıdı bana. Havanım teyze oda acıdı bana.
Alnım şişti. Ellerim kızardı, canım çook acıdı.
Bir tek annem acımadı. Alnımı okşamadı.
Kanayan ellerimi öpmedi. Sevgi namına bir şey göstermedi.
Bugün, bir tek Havanım teyze bana 'Aferiiin' dedi.
Şu annem beni hiç mi sevmedi..
Bu yazınızı okuyunca uzaklara gittim çoook uzaklara....
YanıtlaSilEskiden gurbet derlerdi,gurbet vardı..Babam sende bir ay gelir di köye ve tekrar dönerdi büyük şehire...Ben baba kucağını hiç yaşamadım...Anne şefkati derseniz o köy yerinde gerçekten zordu...Çocuk yanım öksüz ve yetimdir bunları düşündüğümde...Ben çocuklarımı asla sevgisiz bırakmadım,bırakmam da...İstemem yıllar sonra bir çocuğu anne yada babasının kucağında görünce iç çekmelerini...Yaşım 45 ve bazen öyle anlarım oluyorki istiyorum başımı koyayım dizlerine anne,baba şefkati olan eller dolaşssın saçlarımda,yüzümde...Ama olmuyor yapamıyorsun...Bazen derim babama bir yanım hala çocuk,bir yanım yarım...Yüreğim gibi çocuk yanımda öksüz,yetim kalmış...Yüreğimi dizelerle avutur olmuşum,çocuk yanım sürgün....
İşte böyle kadim dost....Ben suskun saatlerime döneyim...
Muammer....
Ne güzeldi eski günler çocukluğumuz i,zmir sabahı gecesi tüm sokaklar kemeraltında kaybolmak gevrek yemek çiğdem çitlemek hele yazlık sinemalar :))
YanıtlaSilHepsi eskilerde kaldı :((
Sevgili Muammer bey. Bu yalnız çocuğu anladığınızı anlıyorum, başka da bir şey demiyorum. Hatıralar devam edecek. Sevgiler..
YanıtlaSilSevgili Yıldız, biz çocukken izmirde güzeldi, sevmekde, kaybolmakda, bulunmakda.Herşey çok güzeldi, çıkmaz bir sokakda...
YanıtlaSilNe kadar güzel yazıyorsun , okurken çocukluk günlerime gidiyorum , komşularımız , oyunlarımız , umarsız günlerimiz geliyor aklıma özlem duyuyorum .
YanıtlaSilTeşekkür ederim , sevgiler.
Beğendiğine sevindim Sevgili zeynep gene beklerim. Teşekkür ederim.
YanıtlaSilama bu asmalı resim beni mahvetti.. burnumun ucu resmen sızladı.. eskiyi özledim.. anlamamışız o asmanın serinliğinde oturmanın değerini..
YanıtlaSilgerçekten guzel ifade ediyorsunuz ve bizi alip ta cocuklugumuzu tekrar yasatmayi basariyorsunuz bence bir yetenek sahibisiniz, ayria fark ediyorum ki bir cok cocukluk duygularimizi benziyor ...bizim mahalle cocuklari bizim evin, daha dogrusu dedemin evinin, onune birikirlerdi hep beraber hava kararisiya kadar bikmadan oynardik ben en kucuklerinden oldugum için beni severler ve korurlaridi oyunlari bende pek beceremezdim, bana ogretirlerdi, hic kavgali bir ortamda yetismedim, biraz buyuyunce bende benden kuçukleri korumaya ve sevmeye devam etim, bunlar cok guzel duygular, birlik beraberlikte yasamak ,annem beni asla korumazdi hep diger cocuklari daha taktir eder gibi gelirdi bana.ve aksamlari, gun batimlari, aksam kokularini, sesleri ve ayni zamanda kisa bir surede sessizlige bogulan ortamlari simdi hatirliyorumda hala ozluyorum... tesekurler bize bunlari yasattiginiz için vuslat ablacim ;))
YanıtlaSilCanım edacım, beğendiğine sevindim. Ama annen seni ileride güçlü bir kadın olasın diye korumamıştır.Mutlaka. Kendi başının çaresine bakabilesin diye. burda anlatılan anne eğer hatıralar 1-2 ve 3 ü okuduysan anlayacaksınki öz anne değil. Fark orda. Canımsın beğendiğine sevindim. bende yazmaktan keyif alıyorum. Keşke vakit olsada daha sık ve yoğun ve her alanda yazsam boşalsam düşünsem tekrar dolsam. Sevgilerimle kal.
YanıtlaSilaldıınızz götürdünüzz benii bu yazınızlla hatıralarıma:)
YanıtlaSilyüreğinize sağlık..
muhabbetle..
Teşekkür ederim bir tutam kekik. Sevgiler.
YanıtlaSilTek kelimeyle; şahane!
YanıtlaSilKalemin kuvvetliymiş Vuslat'cım, yazını çok beğendim.
Sevgiler :)
teşekkür ederim düş kızı teşekkürler.uğradığına sevindim..
YanıtlaSilMerhabalar,
YanıtlaSilGüzel bir kurgu ve akıcı bir dille yazdığınız İzmir gibi cennet bir ilimizin şirin bir bahçesinde ve sokağında geçen anınızı okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Anneniz sizi neden sevmezdi, anlayamadım? Başkalarının yanında mı öyle davranırdı? Yoksa mütemadiyen mi öyle davranırdı?
Biz Anadolu'nun kırsalında sevgiden, merhametten uzak yetişmiş örflü bir ailenin çocuklarıyız. Bizim anne ve babalarımız, malesef hep birlikte yaşadığımız için, bizleri asla büyüklerinin yanında sevemezdi. Bu nedenle biz anne ve baba sevgisi şefkati ve merhameti görmedik. Ebe, dede, hala bizleri severlerdi ama; asıl sevgi, merhamet ve şefkati alacağımız anne ve babalarımızdan alamamıştık.
Selam ve dualarımla.
:-)
YanıtlaSilHoşgeldim.
Bakalım bizim çocuklar bizi nasıl hatırlayacak.
Iyi ki bu blog lar var.
Neşeli anne Çiğdem
güzel hikaye anıları dirlten ve bizi tekrar tekrar o anları yaşatan satırlar. Çocukluk bir avuç mutluluğun yettiği, ufacık tebessümlerin kocamanlaştığı yıllar ne güzel di değil mi??şimdilerde anıları yaşamak için bile böyle satırlara ihtiyaç var çok özlemek çok istemek yetmiyor...eski günlerden kocaman merhaba vuslatım..
YanıtlaSilsevgiler...
Sevgili recep bey Hatıralar 1 ve 3 okursanız annenin çocuğunu neden sevmediğini anlayabilirsiniz. O anne çocuk ilişkisi farklı tavsiye ederim okuyun..Sevgiler.
YanıtlaSilKocaman bir hoşgeldin oğlak kızı neşeli anne çiğdem. Bende bir oğlak kızıyım büyük kızım da oğlak.eşimde oğlak severim oğlakları küçük kızım kovaaa.
YanıtlaSilhatıraları sevmene sevindim. Teşekkürler.
Hatıralar insanda iz bıraktığı zaman hayat güzel umarım böyle buruk olmasada bizim çocuklarımızdada tatlı hatıralar kalır sevgili reçelim.Yorumuna sevindim. Teşekkür ederim.
YanıtlaSilahh bir an kendimi o güneşi sızdırmayan koruklu asmanın altında çayımı içmek istedim :)
YanıtlaSilçok güzel bir yazıydı en kısa zamanda diğer seriyi de okuycam
elinize sağlık
sevgiler
imrenilmeyecek ve özlenmeyecek gibi değil demi. Asma altında çay, yanında güzel bir börek. Ve dostlar seven sevilen insanlar.Hoşgeldin darkolivee.herzaman beklerim.
YanıtlaSilSn. Vuslat,
YanıtlaSilHatırların sayfaları uçuşmuş yine...
Sn. Vuslat,
o kadar güzel yamışsın ki,
o yasemen kokuları burnumda şu an,( oysaki yasemen kokusu nassıldır onu bile bilmez bu Luke:) avlunun gölgesinin serinliğinde ürperdim.
Bu kadar mı hissedilir...
Muhteşem bir yazarsın:)
merhaba
YanıtlaSilsen bize bizde sana hoş geldik
çok güzel oluş çocukluk hep aynı sanırım şehirlerin yada mekanların önemi kalmıyor hasret söz konusu olunca gerçekten bu kadar güzel anlatılabilirdi bir yudum anı ve hiç beklememiştim son mısraları muammer beyin dediği gibi ''Yüreğimi dizelerle avutur olmuşum,çocuk yanım sürgün....'' aynen öyle o çocuk ki hep beklemekte içim de ve o bekleyiş ki hiç bitmeyecek seviler.
Sevgili Luck: özlettin yorumlarını. Nerelerdeydin. Hatıraları 4999 u yazdığımdada okuyacakmısın:))))) sevgiler.
YanıtlaSilSevgili Kakulenin Bebekleri Hoşgeldin dünyama. Benim yazdığım çocuk hem sürgün, hem üzgün. Evet bekleyiş bitmiyor. Sevgilerimle...
YanıtlaSilVuslat hanım çok güzel yazmışsınız çocukluğuma döndüm ... benimde seksek oynadığım zamanlar aklıma geldi eskiye götürdünüz teşekkürler kaleminiz daim olsun.Sevgiler
YanıtlaSilHazan mevsimini çok seven ben blogunuzun isminden çok etkilendim. Uğradığınıza sevindim. Sevgiler.
YanıtlaSilVuslatcım gerçi bloğumda yorumuna cevap verdim ama buradan da yazayım dedim: "senin için tabi ki fotoğraf çekerim...hem de zevkle...ama bunu haftasonu yapsam olur mu?"
YanıtlaSilAhhh canım yaaa okurken daldm gittim çocukluğuma..
YanıtlaSilO miss yaseminelrin kokusug eldi burnuma..:)))
Nasıl güzelbir anlatımdır bu..:))
Yüreğine sağlık.
Çok öpüyorum.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilYıllar yıllar öncesinde yaşadığınız bir günü detaylarıyla beraber hatırlayabilmenize hayranım. Çok keyifli oluyor zamanda yolculuk yapmak yazılarınızla :
YanıtlaSilSevgili Aynurcum yanlızlığın üşüyen resmini çekeceksen bana pazarda olur öbür kışda. Sevgilerimle.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim sevgili Meliha. Hayat gülüşünde, kokular ve tatlar güzel yemeklerinde. Sevgiyle kal.
YanıtlaSilSevgili dönence bu izler o kadar derinde ki hiçbir detayı unutulmuyor çünkü şimdi öyle günler, ilişkiler, olaylar fazla yaşanmıyor. Belki yaşanıyordur ama ben bilmiyorum.Sevgiler.
YanıtlaSilBen de yazını çok beğendim. Bazen bana da olur. Bir görüntü bir şey hatırlatır ama ne olduğunu bilemem... Öpüyorum seni :)
YanıtlaSil"Hatıralar" başlıklı yazılarınızı okudum. Gerçekten güzel ve içten bir anlatımınız var. Yaşadığınız yeri, çevrenizi, insanları öyle güçlü betimlemelerle anlatmışsınız ki Havanım Teyze sanki beni kaldırdı düştüğüm yerden:)
YanıtlaSilGüzel günler diliyorum size...
Ahucum sağol. Bende öptüm seni...
YanıtlaSilSevgiler Dae Laurelin. uğradığına sevindim. Bende güzel günler dilerim... Hatıraların devamında da beklerim.:)
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilçok güzeldi ama, keşke annesi öpseydi yavrusunu, çocukların dünyası çok farklı, çocukken yaşadığım hassasiyeti duydum, şu an ise acaba bende böyle ihmal ediyormuyum çocuklarımı diye düşündüm, anneler yavrularını hep sever ama bazen çok çileli olurlar ilgi gösteremezler, ama çocuk nereden bilsin o daha küçük değilmi, bu bana bir fikir oldu ALLAH razı olsun sizden ben paylaşımlarınızı severek okuyorum sürüklüyor insanı, ellerinize yüreğinize sağlık
YanıtlaSilYa senin bu postlar beni boleeee gecmise goturuo.hem mutlu oluyorum hem huzunleniyorum;)keske bende o avluda olsaydım sen cay demlerken bende üzüm topladım seksekten sonra yerdik;)muah;)
YanıtlaSil