12 Nisan 2012

İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -16


Zülbiye.. -16

Körfezin Mavi Karabataklarından..
Yan güvertede yolculuk yapmak mütiş güzeldi. Hiç yaramazlık yapmadan, hiç soru sormadan, sadece denizi seyrederek geçti yolculuğum..

Bugün denizde, mavi karabataklar çoğunluktaydı. Denize dalıyorlar, gagalarının altı balık dolu su yüzüne çıkıyorlar. Tekrar dalıyorlar, tekrar çıkıyorlar. Özgür ve mutlu. Sesleri kulaklarımda, dalgaların sesleriyle karışmış sesleri.. Mutlu mutlu dalıyorlar, mutlulukla kanat çırpıyorlar.

İskeleye yanaştık. Bizim lostromo güvertenin ortasında, elinde palamarlarla duruyor. İskeledeki görevli bağırıyor bu kez:
*aborda, aborda. (yanaş, yanaş) . At palamarları, pasarellan varmı, yanaştırayım mı?. (at halatları, iskeleye çıkmaya yarayan portatif köprün varmı?).
*var, var. Kurt boğazından geçirdim, yakala palamarı, sıkı bağla babaya.

Tahta iskeleden ilk çıkanlar genelde yan güvertedekiler. Biz terk ettik Efes'i. Vapur iskelesinden çıktığımızda leylekli binaya baktım. Işıklar yanmadığı için boş bir çerçeveden ibaretti. Ne leylek vardı ortada, nede gül.

Karşıyaka sahil yolu, iskelenin sol tarafı..



Sahil yolunda, bu kez sol tarafa doğru yürüyeceğiz.
Kırmızı ile işaretlenmiş köşe ablamların evi idi..


Hafızamda kalan kroki ile, google eart krokisi hemen hemen aynı..

Sahil yolunda karşıya geçtik. Dördüncü sokak yani 1737. sokağa döndük. Bu sokak başındaki apartmanlarda ve ilerlediğimiz sokak boyunca birçok güzel, önleri çiçeklerle bezeli binalarda, takılı kaldı gözüm. Tabii o zamanlar apartmanlar yeni yeni yaygınlaşmaya başladığından ve bizim Konak'ta oturduğumuz mahallede hiç apartman olmadığından, bana ilginç geliyordu.

1737 sokaktan bir apartman. Bu apartman o zamanlarda vardı yanlış hatırlamıyorsam.

Sokak boyu sohbet, muhabbet yürürken, çiçek kokuları terlememize, yorulmamıza fırsat tanımadan bizi cezb ediyor, sarıp sarmalıyordu. Henüz öğlen sıcağı çökmemiş, akşam sefaları renklerini gizlememişdi.


Apartmanların arasında bir kaç konak dikkat çekiyor. Çok güzel, sessiz, mağrur.
Yaşlı, zarif bir beyefendi eşiyle bahçede sabah kahvesini içiyor.

Bu köşk o köşk değil, ama bu köşkde Karşıyaka'da. Hemde Ata'mızın annesinin son günlerini geçirdiği Karşıyaka Uşşakizade köşkü bu. 


Bu köşk de, o sabah kahvesinin içildiği köşk değil, hatta bu İzmir'de bile değil. Ama işte böyle güzel bir köşkdü önünden geçtiğimiz. Bahçesine, sakinliğine göz süzdüğümüz..

Biraz yorulduk mu ne?. Sokağın iki yanında okul var. Soldaki İlkokul, sağdaki Karşıyaka Kız Lisesi diye hatırlıyorum ama tam terside olabilir.

O okullardan birinin son hali..

1731  sokak kesti önümüzü. Az sonra varacağız. Köşede; bir tane iki katlı, yanında daha küçük tek katlı sonra diğer köşesinde uzun tek katlı bir binası olan, önü beton, bir yada iki ağacın bulunduğu büyük bir avlu kapısı vardı. Orasıymış. 1737 sokağın bittiği köşe başı.
Gri demirli bahçe kapısından geçtik. Bahçe kapısının karşısındaki tek katlı bina ablamın evi. Evinin kapısı açık, büyük görümcesi, küçük görümcesi ve kendi kapının önünde misafirleri karşıladılar. Gelenleri içeri buyur ettiler. Büyüklerin ellerinden öpüldü. Küçüklerin yanaklarından. Herkes, herkesi öptü; öpülmeyen bir ben.

Pardon, pardon bende öpüldüm, Müzeyyen hanım teyzem öptü beni. Sevgi abla başımı okşadı. Bence ablam öpseydi, başımı okşasaydı daha iyiydi. Ama çok işi var, çok da misafiri.

Ablamın büyük görümcesi Sevgi abla. (Sevgi teyze demek daha uygun gibi ama ben abla diyorum.)
Bu arada pardon demeyi yeni öğrendim. Birçok kibar kişi; bonjur diyor, pardon diyor, birde bişey daha diyorlar ama ben şimdi neydi hatırlamıyorum.

Ablamın evine girdik, ortasında buzlu camlı bir kapı bulunan uzun bir oda. Camlı kapıyı kapatınca iki oda gibi olan uzun oda. Bir yarısına misafir odası, bir yarısına oturma odası deniyormuş. 

Ablamın hafızamdaki evi.. 
Ablamın evi bizimki gibi iki katlı değil ama yeni. Yerler çok güzel şaplı mozaik. Tuvaleti harika, deliği küçük ve çok aydınlık. Aslında ev epey aydınlık. Çok büyük değil lakin kullanışlıymış. Büyükler öyle diyor. 

Annemin ayaklarının dibinde oturuyorum. Çok konuşmuyorum, konuşulanları dinliyorum. Müzeyen hanım teyze en baş köşede oturuyor. 
Müzeyyen hanım teyze.
Ablam, küçük görümcesi, birkaç genç hanım daha, misafirlere hizmet ediyorlar. Bizimle birlikte giden veya direk oraya gelen konuklarda sohbet ediyorlar. Kimisinin ellerinde ikram tabakları var. Ben bir ablamı birde Müzeyyen teyze ve kızlarını izliyorum. Hepsi çok güzel ve süslü kadınlar. Ablamda dudaklarını pembeye boyamış. Üstünde çok küçücük kolları olan beyaz üzerine çiçekli, güzel bir elbise var. Peri kızı gibi. 

Ablam gerçekten çok güzel. Annem onu benden fazla sevmekde haklı. O güzel ve uzun boylu. Ben çok küçüğüm ve çirkinim.

Çocuklar avluda istop oynamaya çıktılar. Çoğu eline aldı bir parça börek doğru dışarıya. Ben çıkmadım. İlk defa geliyorum ablamın evine. Ne işim var dışarda. Zaten küçüğüm diye oynatmıyorlar, sadece kaçan toplarını almaya gönderiyorlar, o zaman niye çıkacağım ki.

Çok usluyum. Annemin dibinden kalkmıyorum. Konuşmuyorum, sadece dinliyorum. Müzeyyen teyze çok tatlı. Kırmızı dudakları ile öpücük gönderiyor bana, bazende göz kırpıyor, gülümsüyor. Çok seviyorum onu. Çocuklar böreklerini alıp çıktılar ya avluya, banada verirler herhalde. Bekliyorum, istemiyorum, çok da usluyum.

Çoğu tabaklarını yedi bitirdi, kimisi kibarlık olsun diye bir iki çeşit kurabiyesini tabağında bırakıverdi.. Kimini Sevgi abla yapmış ikramlıkların, kimini başka ablalar ve ablam.  Bekliyorum, istemiyorum, hala çok usluyum. Sonunda Müzeyyen hanım teyzem:

*çitlenbik, git mutfaktan bir tabak kurabiye de sen al.. dedi.
Anneme baktım. Gidebilirmişim. İşaret etti. Kalktım mutfağa gittim, ordakilerden birine:

*banada kurabiye verirmisin dedim. Herkes meşgul, tabakları toplamakla, bulaşık yıkamakla, çay doldurmakla. Ablam bir bana baktı, birde içerden gelen tabaklara.
*al.. dedi. Al bunları dökmeden ye.

Başkasından kalmış iki tuzlu kurabiye, birde yarısı kopmuş zülbiye...  

./..     

56 yorum:

  1. Çok güzel . Gerçekten insan bir çırpıda okuyup bitiriyor. Ve kendini o an orada hissediyor. Elinize sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim Hüseyin bey. Saygılar.

    YanıtlaSil
  3. Onlarda bu davranışlarını, yaptıklarını hatırlarlarmı acaba.

    YanıtlaSil
  4. Sonunda yine içim hüzünle doldu Vuslat 'ım . Aradan yıllar geçince vicdan azabı çektiler mi? , yüzleri kızardı mı sana bakarken , o günlerden hiç konuştunuz mu ? çok merak ediyorum . İlerleyen bölümlerde anlatacaksın herhalde .

    Mutlu akşamlar canım , sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. Başı sadece okşanmakla geçilen bu küçük kızın hikayesinde, sona geldiğimde yine dibe vurdum :( Al bunları dökmeden ye..

    Çok şey yazmak istiyorum, tüm o insanlar için, içimden gelen he şeyi yazmak istiyorum ama tutuyorum kendimi. Gerçekten bende merak ediyorum hatırlıyorlarmı, senin hiç unutmadığın gibi?

    YanıtlaSil
  6. Bu seriyi yeni okudum. En başından, şu ana kadar. Ne desem , ne yazsam...Susmak böyle anlarda çare galiba..

    Yüreğine sağlık senin!

    YanıtlaSil
  7. Vardı ya eskiden bir dizi "Küçük Besleme" diye..Hani itilip kakılan bir küçük kız..
    Onu izlerken derdim ki "Çok abartıyolar, yoktur canım böyle insanlar"..
    Niye olmasın..İnsanogluyuz ya, çiğ süt emdik ya..
    Etrafımızda görmedik, şahit olmadık diye abartı gelirdi o davranışlar..
    Bir insan, olamaz ki o kadar kalpsiz..
    Olamaz mı..Olurmuş işte..Sen anlatıyorsun..Biz hüzünle okuyoruz hikayeyi başından beri..

    Keşke bunların hepsi masal olsa..
    Sonunda "Hikaye burada bitti, nasıl olmuş,Begendiniz mi, tamamen hayal ürünüydü bu anlattıklarım" desen..
    Keşke..

    YanıtlaSil
  8. Çok güzel çok akıcı anlatıyorsun, bu hüzünlü anıları merakla bekliyorum devamını

    YanıtlaSil
  9. Sevgili şehirler arası aşkım, ölenler olmuş ve unutanlar.hatırlarlarmı bilmemki onlara göre çok normaldi bu davranışlar, gel gör ki derin iz bırakmışlar.Sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. Kimsenin vicdanı çok sızlamadı galiba. Kendilerince normal sıradan abartılmaması gereken bir durum bu. Ama gördünmü izler çok derin zeynebim. Belki çook daha hüzünlü hikayeler vardır yaşanan bundan daha üzücü ama bu Vuslatın hikayesi. Aklımdan çizip internette araştırıyorum ve çoğu şey bire bir yerinde. Bir ben yokum artık oralarda birde çocukluğu. Teşekkürler ZEYNEbim..

    YanıtlaSil
  11. Hatırladıklarını sanmıyorum aslıcım. Zeynebe yazdığım gibi bu vuslatın hikayesi. Çok daha acı hikayeler vardır belki ama bu geçip giden çocukluğumun hikayesi..Sevgiler. Desteklerinizle sonuna kadar yazmatı düşünüyorum. Sevgiler canım benim.

    YanıtlaSil
  12. Çok teşekkür ederim sevgili bozbek. Devamına da beklerim.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  13. Keşke diyebilseydim. Ama diyemem. Çünkü yaşandı.Hatırladıklarımı yazdım hatırlamadığım günlerde bişey yaşadımmı ki.Sevgilerimle güzel Penolopem..

    YanıtlaSil
  14. Aklıma geldikçe yazacağım sevgili mini mutfağım. Hatırladıkça yazacağım, yazdıkça hatırlıyorum. Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  15. Merhaba,
    "Hatıraların Ayak İzi" başlıklı yazı dizisinin 16 bölümünü birden okudum.
    Bir dizi izler gibi okudum. Bir öykü dinler gibi okudum.
    Anlatımınız akıcı, samimi.
    Duygu ve düşünceler iç içe.
    Gözlemler de tasvirler de başarılı.
    Üstelik belgelerle zenginleştirme var.
    Bu diziyi bir kitapta toplamayı düşündüğünüzü sanıyorum. Güzel olur.
    Öykü tadında anılarınızın devamını da okuruz inşallah.
    Not: 16 bölümü birden okumak isteyenler için etiket bölümünde bir değişiklikle kolaylık sağlanırsa iyi olur gibime geliyor.
    Hayırlı günler ve başarılar dileğiyle.

    YanıtlaSil
  16. Çok teşekkür ederim Sabahattin bey beğendiğinize sevindim. En kısa zamanda etiket bölümünü düzeltmeye çalışacağım. Saygılar.

    YanıtlaSil
  17. Can dostum....
    İzler derin,izler yorgun,izler çile yüklü,gam dolu...
    Benim koca çınarım,gönül sözü yaşlı çınarım benim dostum canım arkadaşım....Çitlenbikle uzaklara gittiğimi biliyorsun...Bu gün Cuma vaktinde Beyazıt Camisindeydim can dostum için çınar altında oturdum...Sultan Ahmete gittim beraberce tüm sevdiklerimle...Bir dua gönderdim sevdiklerime...İçimden gelen derin bir tebessümle....Hasretin özlemi olan Vuslatım gönül izlerini nakşetmeye devam ediyor...Yunus misali....

    YanıtlaSil
  18. Onlarda hatırlarmı bu kadar ayrıntılı ,bence hatırlamaz...
    hani sanal falan filan derler ya boşversene insan her yerde insandır. ben boşuna seni daha tanıdığım ilk gün yağmur yüreklim demedim çok fırtınalar yaşamışssın ,çok yağmurlar yağmış yüreğine hissediliyorsun çok uzaklardada olsan ...
    öpüldün

    YanıtlaSil
  19. Sevgili vuslat aklına geldikçe yaz anılar unutulmuyor hatıralarda yaşanıyor yüreğine sağlık sevgiler canım resimler harika

    YanıtlaSil
  20. Sizinle birlikte dualar ettim .Çok teşekkür ederim. Çınarı ziyaretinizi de hissettim. Gönül kaleminden gönül kelamları ettiğinize eminim. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  21. Siyah kuğum zarif kuğum saçları deniz yıldızlı güzel kuğum duygularımız karşılıklı, sende benim için çok değerlisin. Sevgiler. İyi tatiller. Bu arada benim küçük kızımın ameliyatı var 3-5 gün yokum. kendinize iyi bakın, sağlık dileklerinizi beklerim. Canım benim.

    YanıtlaSil
  22. Sayan Varolum canım aklıma geldikçe yazacağım. Beğendiğine sevindim. Sevgiler..

    YanıtlaSil
  23. Dualarım seninle olacak canım Kızına acil şifalar diliyorum ,minik yağmur yüreğinden öpüldü:))

    YanıtlaSil
  24. sevgili vuslat...
    sevmeyeceklerse neden çitlenbiği yanlarına aldılar,çocukları da varmış...yazı dizisini okudukça...
    onlara kızıyor buluyorum kendimi!

    YanıtlaSil
  25. Galiba şimdi değilde ilerde yazarsam bunu daha iyi olacak sevgili cep aynam. İyi hafta sonları...

    YanıtlaSil
  26. Sağol siyah kuğum. Çok teşekkür ederim. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  27. çok sevıyorum sızın bu samımı sıcacık
    hayattan pasajlarınızı

    YanıtlaSil
  28. İzmirin kokusu geldi buralara teşekkürler...

    YanıtlaSil
  29. Aklım almıyor nasıl küçük bir çocuk unutulabilir. bulaşıklar yıkanırken anca aklına gelebilir birilerinin... o dışarı çıkan çocuklara verilen bir dilim börekten verilemez ... Kusura bakma vuslat ama çok iyimsersin onlara göre normaldi bu davranışlar diyorsun ... İmkansız dünyanın yaşanmış hiçbir zamanında böylesi davranışlar normal sayılamaz insanlığını kaybetmemiş olanlar için ... ama ne yazıkki senin çevrene vicdanı olmayan insanlıktan nasibini almamışlar sarmış ne acı çok üzülüyorum ama galiba daha çokta kızıyorum sinirleniyorum o insanlara ... valla şimdi karşıma çıksalar yaşlı demem buyuk demem çatır çatır yılların acısını çıkartırım onlardan senin o küçük halin varya işte o benim yiğenim kızım ona yapılan bu haksızlığa tahammül edemiyorum...

    YanıtlaSil
  30. seni yerim yerr:) oturmuşta evin krokisini çizmiş, nasıl da kombine çalışır :) mucxxxxxxxxxxx!!

    YanıtlaSil
  31. ne güzel yerde oturuyomuş ablanlar.
    :)
    ama sizin oturduğunuz evin yeri bana daha ilginç geldi.
    :)
    izmirin eski türk mahallesiymiş oralar. inönünün de mahallesi bilirsin. eczacıbaşı da.
    :)
    çitlenbik ne hoş.
    zülbiye ne yaaa.
    :)
    çok nostalji yapıyon sen.
    :)

    YanıtlaSil
  32. Canım kuzucuğun nasıl oldu çok merak ettim . Tekrar geçmiş olsun diliyorum , sevgiler.

    YanıtlaSil
  33. Canım ne güzel detaylar veriyorsun sen. Mutluluk ayrıntılarda gizli ama aslında hayat da ayrıntılarda gizli... Sadece denizi seyrederek yapılan yolculuk, eşiyle bahçede kahve keyfi yapan yaşlı ve ZARİF beyefendi... ve ve ve... Yaz canım sen, hep yaz. Yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  34. Öykücüm çok teşekkür ederim. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  35. yazdıkça banada geliyor Minecim. Çok teşekkür ederim yorumuna. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  36. blog turuna çıktın bakıyom.
    :)

    YanıtlaSil
  37. canım Salişcim. Ne diyeyim bilmemki. Bendede vardır kabahat. Çocuk olsamda çocuk gibi olmamalıymışım galiba. Ne bileyim. Seviyorum seni canımsın benim.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  38. Sevgili Luck: Belki okuyana saçma gelir ama ben o krokileri çizebildikçe doğru hatırladığımı düşünüyorum. 3-4 yaşında başlayan hikayede pekçok ayrıntıyı hatırlıyorum. Hatırlayamadıklarımı zaten belirtiyorum.

    YanıtlaSil
  39. Sevgili deep sen orayı biliyosun galiba. O sokak o ev kala duruyor. Zülbiye bir tatlı ismi. Hamut tatlısı. Birgün tarif verem yap aşkım. Ama ben yapmıyorum. Severim seni. Görüşürüz.

    YanıtlaSil
  40. Evet sevgili deep kaç gündür gezinemiyordum kızım hasta. Bu gün gireyim dedim. Canım benim. Az sonra sanada uğrayacağım:)))

    YanıtlaSil
  41. Zeynepcim dün akşam taburcu olduk hastaneden. Şimdi evde yatıyor. Babası bakıyor. Eliyüzü şiş ama geçecek. Çok şükür 2,5 saatlik başarılı bir operasyon geçirdi. Allah razı olsun tüm iyi dileklerini yollayan dostlardan. Sevgilerimle canım.

    YanıtlaSil
  42. Çok teşekkür ederim Ahucum. Desteklerinizle yazmaya devam edeceğim hatırladıkça. Sevgilerimle canım.

    YanıtlaSil
  43. CANIM BEN GELDİM
    :)
    NE KADAR GÜZEL ANLATMIŞSIN GEÇMİŞİ
    ACI AMA İZLERİ BÜYÜK
    ELLERİNE SAĞLIK CANIM
    :)

    YanıtlaSil
  44. Canım şimdi gördüm :( Acil şifalar dilerim. Gelmiş geçmiş olsun..

    YanıtlaSil
  45. bende merhaba diyorum ve bloğumu ziyaretiniz ve yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.

    iyiki bloğumu görmüşsünüz, çünkü bende böyle güzel ve renkli bir bloğu ziyaret etmekten çok mutlu oldum.

    sevgilerimle....

    YanıtlaSil
  46. Hoş geldin ayşecim. Teşekkür ederim birkaç gün ara verdim döndüm. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  47. Çok teşekkür ederim Ahucum. İyileşecek inşallah. Sağol canım.

    YanıtlaSil
  48. bende senin Ziyaretine sevindim sevgili Şehrinaz. Hoş geldin sefa getirdin. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  49. Can kuşum yağmur yüreklim mesailerimden baş alamıyorum ama aklımdasın kızçen nasıl oldu ? umarım iyisiniidir kocaman öptümm

    YanıtlaSil
  50. :((( ama boylede olmaz ki canim yanlarinda sessiz uslu bir çoçuk (bu arada bende oyle bir cocuktum, sessiz sedasiz annemin dizinin dibinde oturur sorulan sorulara bile cevap veremiyecek kadar utanganc bir yapim vardi :( )cok yalis davranislar, cok yipratici!sen vuslat abla, bunlarin ustesinden nasil geldin zamanla !!!)ozguvenini zedelemeden nasil ilerliyebildin hayatta ?

    YanıtlaSil
  51. Sevgili siyah kuğum kızım daha iyi yarın kontrola gidecek, yüzünün şişleri indi birazcık, zamanla iyileşecek inşallah. Sağol canım benim teşekkürler sorduğun için. Öptüm seni.

    YanıtlaSil
  52. Edacım bazen insan çaresizlikleri ile, pişmanlıkları ile, korkuları ile ve yanlızlığı ile dalga geçerek ayakta kalıyor. Ben kitap okuyarak, hayal kurarak yaşadıklarımın gerçek olmadığını düşünerek bazende hata bende olması gerekeni yaptı onlar diyerek kinimi kızgınlığımı kırgınlığımı unutarak ama yanlızken gizli gizli ağlayarak beslendim ayakta kaldım. Canımsın benim çok güçlü değilim çok cesur çok doğru çok iyi. Sadece olmaya çalışıyorum. Sadece iyi olabilmeye çalışıyorum.
    Uğramana sevindim. Özlemiştim seni.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  53. cok duygulu sozler soylemissin kiyamam sana opuyorum KOCAMAN :)

    YanıtlaSil
  54. Ayşecim kızımın rahatsızlığı nedeniyle az uzak kaldım .salıdan itibaren işte daha çok vakit bulacağım sanırım. sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  55. Bebde öptüm edacım. Görüşürüz.

    YanıtlaSil

Yorumlarınız beni mutlu ediyor.. Ziyaretiniz için teşekkürlerimle. Sevgilerimle..