29'un UĞURU.. (Siz hala çok çok küçüğümsünüz).

Kraliçem..

Kış güneşini; o doğduğu gün hissettim. Buz gibi soğuk havada, insanın içini ısıtan güneşi.

Rüzgarın, yağmurun, bulutun ve soğuğun; serin ve derin yüreğimdeki hakimiyetine son veren, sıcacık bir kış güneşiydin sen.

Yılın son ayında bana hediyesin (29 Aralık)..

Gün ağarırken, sabah güneşi doğarken, seni ilk gördüğüm anda; kucağıma aldığımda, kokunu içime çektiğimde ve gül yanağını öptüğümde CENNETİ hissetim yüreğimde.

Yokluğu da, yoksunluğu da, sevgisizliği de unuttum kollarımdaki küçücük bedeninle. Sabah güneşim, herşeyim.

Anne olmuştum. Anne olmuştum. Aman yarabim ben anne olmuştum. Anne gibi anne olacak, yavrumu koruyacak, çok sevecek, uğrunda ölecektim.

Doğanın en güzel kokusunun adını verdim sana. Burcu burcu kok diye; dünyama, yuvama.

İzmir'e götürmüştüm seni. Küçücüktün küçüğüm. Konak'da Kemeraltı'nın çıkışındaki köprünün üstünde denizi görünce bağırmaya başladın: Neniz, neniz, neniiz. Daha önce hiç görmediğin, hiç bilmediğin denize seslendin, Neniz.

Bir bütün gün ağladın ben işteyken. Tak tak boncuk istiyorum diye. Kimse çözemedi ne istediğini. Sen 'tak tak boncuk' istiyordun, onlar başka şey veriyordu. Annen ne istediğini anladı, hemen verdi 'tak tak boncuk' larını (kabuklu fındık).

Kreşe gittin, kocaman kampüslü bir yerde. Yolda uğur böceklerini toplayıp kibrit kutularıyla eve getirdin, kavanozlara koydun. Çimenleri koparıp uğur böceklerini besledin. Çamlık, ormanlık kreş yolunda, rastladın uykucu bir kaplumbağaya. O da geldi bizim eve, uğurböceklerinin yanındaki başköşeye:)

Deden bir kuzu verdi sana, bir gece usulca almışsın yatağına. Sarıp sarmalamışsınız birbirinizi, sabah uyur buldum ikinizi..

Bu yaşına kadar en çok hayvanları sevdin; uğurböceği, kaplumbağa ve kuzudan sonra sırasıyla; civciv, tavuk, keçi yavrusu, tavşan, kuş, su kaplumbağası, balık, kedi, köpek  gibi hayvanlara hayatında yer verdin. İki ayaklı sürüngenler de dahil..

Büyüdün, üniversiteyi bitirince işe girdin, arabanı aldın, evlendin, değmeyenlere değer verdin. Güzeldin, akıllıydın, merhametliydin. Hayat boyu herkesi, herşeyi sevdin.

Okyanusların ötesinden annem, babam, kardeşim, köpeğim, canım evim diye seslendin.

Gündüzüm sizinle, gecem sizinle, mutsuzken bile mutluyum sizi düşününce dedin.



Güler yüzlüm, gül yüzlüm. Sabah güneşim.

 Karabiberim, badem şekerim,seni ben canımdan çok severim.. (baban ve kardeşinde çok seviyor seni büyük kuzum).

Pamuk Prensesim

Yarabbim!. Şükürler olsun sana. Ay yüzlü bir kız daha verdin bana.

Bir kış güneşi daha. Yılın ilk ayının 29'unda. 29 Ocağın öğlen sıcağında..hoşgeldin dünyaya, hoş geldin dünyamıza.

Bir kez daha çok gururluyum. Bir kez daha  çok mutluyum.

Kaymağım, minik kuzum, pamuk prensesim. İstedim ki adın zarif olsun, saygıdeğer olsun, prenses olsun, Begüm olsun..

Çok narin bir bünyen vardı. Kelebek yanında kanat çırpsa üşür hasta olurdun. Az yer, çok yemek seçerdin.

İlk çizdiğin resim: bir çöpten adam resmi.(nerdeyse iki yaşındasın ve 3-5 aydır tam cümle konuşuyorsun.)

Adamın kulağının birini boyamayı unutmuşsun dedim: 'Hayıy dedin. Untmadım. O kulağı savır, savır (sağır) '.

Bir cumartesi günü ben mesaiye gitmiştim. Sen uyanmış yatağından kalkmışsın, evden ve apartman kapısından nasıl çıktığına hala akıl erdiremiyorum ama ana caddenin ortasına oturmuş karıncaların kolunda, bacağında yürüyüşünü seyrederken görmüş komşumuz seni.  Allahcc tarafından sen caddede oturduğun süre, o işlek yoldan bir tek araç bile geçmemiş.

Apartmanın önünde oynarken bağırırdın:
-anne bu gün ye pişirdin. Tembih ettim sana;
-ayıp sorma oradan başka çocukların canı ister..dedim.
-tamam dedin.. çıktın sokağa, ablanın yanına. Bir süre sonra başladın tekrar bağırmaya:
-anne, anne kaynıyayık ile pilav yaptığını buydan sormayayım mı :) 

Dört yaşında okudun-yazdın(annen gibi) . Ablan kadar olmasada sende kedileri, köpekleri, tavşanları, kuşları sevdin.

Beş-altı yaşlarındayken bir çocuğumuz daha mı olsa ki diye konuşuyorduk babanla, ablana döndün:
-abla,abla ben başka çocuk istemiyorum, 'Miras bölünmesin' dedin.

Bütün sınıfları başarı ile geçtin. İlköğretimde okurken kendi yaşıtlarına ve lise öğrencilerine matematik dersi verdin.

Ben mühendis olacağım dedin. Mühendis oldun.  Kendi alanındakiler arasında, en yüksek puan (96) ile işe girdin.

Çok resim çektirmezsin.  Bize benzemezsin.

Prensiplerinden taviz vermezsin. 

Ojen Newyork'tan, saç tokan ve parfümün Paris'den. Avrupa'yı gezdin dolaştın, 

İspanya'daki domates festivalinde kaldı aklın.

     

Ay yüzlüm, mühendisim civanım, sana ben hayranım.

Pamuk prensesim, kaymağım, akıllı bıdığım,seni ben canımdan çok severim.. (baban ve ablanda çok seviyor seni küçük kuzum).

29 Aralık'da Burcu Burcu kokdun bana,
29 Ocak'da Prenses Begüm hoş geldi dünyamıza.