Karşıyaka çarşı girişi. |
Tam karşımızdaki sokak bizim Konak'daki Kemeraltı Caddesine benziyor. Kalabalık bakımından. Annem yanındaki komşulara:
-Bundan sonra bir ayağımız Karşıyaka'da diyor. Behire burada, Gülseren burada, ahretliğim Zekiye burada, Şadiye burada..
Karşıyaka'yı sevdim dedim de neyini sevdim ki?. Neresini gördümde sevdim?. Ben galiba Karşıyaka'ya gelmek üzere yapılan bu vapur yolculuğunu sevdim, Karşıyaka'nın vapurdan görünen o güzel sahil yolunu sevdim.
Karşıyaka sahil yolu. |
Caddeye çıktık. İskeleyi arkamıza aldığımızda sol tarafımızda kalan apartmanlar; beyaz mermer girişlerinin kenarlarındaki demirlere sarılmış begonvilleri, yasemen ve sarmaşık gülleri ile çok şık görünüyorlardı. Biz sağ tarafa yöneldik.
Sağımı-solumu öğrendim. Nasılmı?: sağ omzumda iyilik melekleri olurmuş, yaramazlık yapmazsam defterlerine bu çocuk iyi diye yazarlarmış. Sol omzumdakiler kötülük melekleri. Bunlarda yaptığım yaramazlıkları yazıyorlarmış. Bu çocuk kötü, bunu cezalandıralım, cehennemde yansın.
Sol tarafımı sevmiyorum. Sol omzumu, sol gözümü, sol elimi..
İskelenin sağ tarafı. |
En uçta caddenin kıvrımında denize doğru uzanmış boş bir alan var. O alanın karşısında tam köşede ise kocaman bir apartman. Annem apartmanı göstererek:
- Şu büyük apartmanda oturuyor Vecdi'ler. Onun köşesinde solda ki sokağa döneceğiz. Birkaç bina sonrada Gülseren'in evi.
Derya'ların apartmanın oradan karşıya geçtik Sokağı kıvrıldık. Birkaç bina sonra solda gri bir apartman önünde lastik oynayan birkaç kız ile bali bali oynayan yaşça biraz daha büyük iki kız vardı. Nesrin üçüncü kattaki evlerinin balkonunda misafirleri bekliyordu. Bizi görünce çığlık çığlığa bağırdı :
-Cicianne, cicianneee. İçeri doğru dönüp:
-Annee, ciciannemler geldi. Misafirler geldiii.
Yukarı çıktık. Gülseren abla, amanda aman kimler gelmiş, hoşgeldiniz, hoşgeldiniz, sefalar getirdiniz diyerek her zamanki gibi güler yüzle karşıladı bizleri. Herkese tek tek sarıldı, öptü. Çocukların başını, yanağını okşadı.
O güne dair hatıralarıma çakılan belli başlı birkaç ayrıntı dışında gün nasıl geçti, akşam nasıl oldu çok fazla şey hatırlamıyorum. Hatırladıklarım:
-Galiba vapura ilk defa bindim.
-Cam kenarına oturamasamda vapur yolculuğu çok güzel.
-Karşıyaka'yı hemen sevdim. Deniz kenarında üstünde bir yığın palmiye ağaçları ve güzel çiçeklerden girişlere sahip apartmanların olduğu geniş bir caddesi var.
-Derya'ların binasını gördüm (Derya'lar çok zengin herhalde. En güzel apartmanda onlar oturuyorlar.).
-Kek diye bişey yedim(çok güzeldi).
-Peynirli puf böreği de yedim(peynir hiç kompartıman gibi kokmuyordu).
-Kaloriferli apartman ne demekmiş gördüm sonunda(hala kalorifer neymiş anlamadım ama).
-Komşular çitlenbik eve iyice alıştı,uyum sağladı değilmi F...... hanım dediler anneme(eve alışmak ne demek ki?. Uyum sağlamak!).
-Alıştı, alıştı dedi annem. Gerçi mızmız, herşeyi yemiyor, peynir pişmemişse ağzına koymuyor. Boğazına göre olursa löp löp yutuyor. Konu komşunun evinde tuvalete giriyor evde girmiyor. Çok konuşuyor, herşeyi soruyor,...
Anladım. Ben yaramazmışım(melekler bana ceza verecek, ateşe atıp yakacaklarmış yaramaz çocukları. O zaman bende yanacağım, bende yanacağım. Ben çok yaramazmışım, mızmızmışım bende yanacağım. Korkuyorum, çok korkuyorum.).
Olsun, bu gün güzel geçiyor. Kek yedim, börek yedim, sık sık tuvalete girdim.
Akşam olacak. Babam gelecek. Aferin benim kızım çok uslu diyecek. Melekler beni çok sevecek.
./..
Bu bölümde anlattıklarınızla ben de Karşıyaka'yı görmüş gibi oldum. Fotoğrafların katkısınıda unutmamak gerekir. Eline sağlık güzel bir anlatım ile okuyucuyu çekiyorsunuz.
YanıtlaSilSenin şu anlatımalrın yokmu bitiyoruuuuuum..
YanıtlaSilSeni tanımayı çok isterdim..
Sevgiler canım..
Teşekkür ederim Hüseyin bey küçük kız ancak bu kadar ayrıntı hatırlayabildi. Saygılar..
YanıtlaSilah o minik kız çocuğu...ah :(
YanıtlaSilbüyüsün istiyorum artık...büyüsün ve bir daha üzülmesin...
Güzel bir sayfa güzel bir anlatım yüreğinize sağlık devamını beklerim sevgiler
YanıtlaSilSevgili Meliha o küçük kızda gelecek birkaç yıl sonra Manisaya. Ben gelince arayacağım seni. Bende tanımak isterim senin o gülen gözlerini..
YanıtlaSilAh Aynurcum ah kolay büyümüyor inan. Yüreği küçük ve buruk kaldı..:((
YanıtlaSilSevgilerimle.
Devamı gelecek sevgili sayanlaruya.Sevgilerimle.
YanıtlaSilHatıraların ayak izleri...
YanıtlaSilO minik kız şimdi büyüdü ve hala sağ yanını çok seviyor..Yıllar sonra sol yanında çok değerli bir şey keşfetti
onu o yapan değerlerin orada var olduğunu...
O minik kız şimdi büyüdü ve bir şey daha öğrendi neden çınarları çok sevdiğini ve neden bir çınar olmak istediğini..Göçmen kuşlar ilk yuva seçimlerini çınarlar üstüne yapmak isterdi..Çınarlar yaprakları arasında korurdu yumurtadan çıkan minicik yavruları..O yavru büyür göç eder ve yalnız başına gene aynı yuvaya dönerdi...
Küçük kız büyüdü ve öğrendi..
Yaradandan ötürü yaradılanı sevmeyi öğrendi ve yazın kuru sıcaklığında balkonuna kuşlar için su koymaya başladı...Kışın da ekmek kırıntıları...
O kız büyüdü ve bir çınar gibi sevgi dallarını uzatıyor...
O kız benim can dostum oldu yıllar sonra bir çoğunun olduğu gibi...
Sevgilerime Muammer
O kadar güzel anlatıyorsun ki , hatıraların ayak izini kitap haline getirsen , elimden bırakmadan keyifle okurum canım . Küçük kıza mutlu haftasonları .
YanıtlaSilSevgili can dostum 739 yaşındaki arkadaşınız ağlıyor şu an. O çınar ,ulu çınar, ağlayan çınar benmiyimki?.Sevgi ve saygılarımla..
YanıtlaSilZeynepcim bu dizi bittiğinde hala yayımlat dersen seni dinleyeceğim. Ön sözünde sendende bu teşvik edici yorumlarındanda bahsetmeme izin varmı?.
YanıtlaSilCanım şaka bir yana yayınlanmaya layık görmen bile gurur verici..Sevgiler. Sanada iyi hafta sonları.
okudukça...
YanıtlaSilbunca şeyi hatırlıyor olmana şaşırıyorum....
ve merakla devamını bekliyorum...
izler derinse hatırlanıyor cep aynam..Sevgiler.
YanıtlaSilZevkle okuyorum yazılarını, 14 ne zaman çok bekletme bizi lütfen..
YanıtlaSilBu sefer ağlamadı benim küçük kızım korkuları olsada sakin bir gün geçirmiş sevindim ... Rabbim bu küçük kızın o küçücük yaşında yaşadığı onca hüzünün acının mükafatını ona şimdi versin sevdikleriyle hep huzurlu ve mutlu olsun ... Mutlu ol vuslat ...
YanıtlaSilEEn kısa zamanda mini mutfağım. En kısa zamanda.Teşekkür ederim.Sevgiler.
YanıtlaSilamin salişcim cümlemize.Sevgilerimle.
YanıtlaSilKüçük kızın bu sefer güzel bir gün geçirmesi ne güzel.
YanıtlaSilO küçük kız şimdi kızlarıyla aiesiyle mutlu yaşasın,hep mutlu olsun:)
Sevgilerimle...
Bir Vuslatname yazmalısın.. Yada bu anıları bir Hatıraname de toplamalısın. Kekin kralını yapar Vuslat.:)
YanıtlaSilsen çok geziyon galiba.
YanıtlaSil:)
Merhabalar,
YanıtlaSilNe mutlu size ki, böyle güzel bir şehirde yaşamış ve şimdi de bu güzel şehirdeki yaşanmış o güzellikleri bizlerle paylaşıyorsunuz. Teşekkürler.
Selam ve dualarımla.
Çok teşekkürler sevalce lezzetler artık mutlu:)
YanıtlaSilSevgili Luck: bende özledim bende, bir resmin kaldı bende...
YanıtlaSilSevgili deeptone eh biraz:)) gezecem gezecem az kaldı çok gezeceğim.Sevgiler.
YanıtlaSilTeşekkürler recep bey evet orası, o şehir güzeldi..Sevgiler.
YanıtlaSilDediğiniz gibi yaptım-yapıyorum geriye dönüp okuyorum yazılarınızı. Kafamda her şey daha berraklaşıyor ve daha iyi anlıyorum. Devamını merakla bekliyorum.
YanıtlaSilKi geçen gün yorum yaptım ben bu yazınıza ama yok :(
Canım aslıcım bazen bende geriye dönüp bakıyorum ve yorumları göremiyorum blogspotttan kaynaklanıyor herhalde. Sevgiler.
YanıtlaSil