İŞTE O DÜNLER, GEÇMİŞTE KALAN GÜNLER.. -11

İğde, kavak, tüylü meşe.. -11

Bir kadın hatırlıyorum. Ağlıyor. El sallıyor. Etrafta uzun ağaçlar var. Kavak ağaçları, meşe ağaçları. Ben kompartımandayım. Kompartımanın camında. Cam açık. Tren kalkmak üzere. Bir kadın ağlıyor. Çook ağlıyor. Tren kalkıyor. Düdüğünü çalıyor. Çuf çuf çuf. Bir kadın ağlayarak bana el sallıyor. Yere oturuyor. Hala ağlıyor. 

Ve peynir kokusu bana birşeyler hatırlatıyor. O kadın kim. Neden hatırlıyorum. Çok küçüğüm, kafamda boşluklar var.

Mesela trenin arka camını hatırlıyorum. Geride kalan rayları, meşe ve kavak ağaçlarını.

Ve güneşi.

Ağaçlar küçüldükçe küçüldü.

Gün de kaldı arkamızda, güneşde.     

Gözü yaşlı kadın kaldı rayların gerisinde, hüzün çöktü benim üzerime.

Babamla içeri girdik. Çok uykum vardı ama kaçtı. O böreği yemedim. Ellerimi, ağzımı yıkadım, koca delikli korkunç tuvalete girdim. Basma pijamamı giydim. Gözümden uyku akmıyor, yaş akıyor.

Şimdi hatırladıklarıma bakalım: bir kadın etrafı ağaçlı bir tren yolu, peynirin ağır kokusu, Basmane, gün batımı veya doğumu, Mukaddes ablanın evi, gri bir gökyüzü, merdivenli sokağın yanındaki 5-6 evlik küçük çıkmaz sokak.

Bir bebek ağlaması ve ninni.

Dandini dandini danalı bebek

Beşiği yeşile boyalı bebek

Uyusun uyusun büyüsün

Parmakları kınalı bebek

Ninni, beni saran bir ninni. Belkide o gün değil çok sonra duyduğum bir ninni. Savrulan yapraklar, dışarda tuvalet yok. Ben sidikli maymunmuşum.

Şırrr. Şırr. Öf ya öf ya, gene yatağı ıslattım. Eyvah. Annem gene beni çok dövecek. Yazın çamaşır sopasıyla, kışın soba maşasıyla.

Şimdi yaz mı?, kış mı?. Yaz, içerde soba yok. iyi işte. Demir maşa daha çok acıtıyor.

Yatağı ıslatınca sopa,

Annemin beni dövdüğünü babama söylersem, yememem gereken bir şeyi yersem yada komşuların yanında yaramazlık yaparsam ÇİMDİK.

Öf ya öf ya gene yatağı ıslattım. Tuvalet mutfağın girişinde, merdiven altı kömürlüğe bitişik. Deliği kocaman. Akşamları deliğin kağağının altından lağım farelerinin sesi geliyor. Çok korkuyorum. Bazen babam gece tuvalete kalkınca bana sesleniyor birlikte gidiyoruz o beni kapıda bekliyor. O zaman hiç korkmuyorum. Bazende yatağı ıslatmayayım diye bütün gün az su içiyorum. Az su, az komposto, az cacık. 

Annemde kaldırmıyor beni tuvalete. Keşke karnım acıksa uyuyamasam, keşke birşeyler hatırlasam uyuyamasam. 

Keşke ağlayan kadın burda olsa, beni tuvalete götürse.

Hatırlıyorum etrafta ağaçlar var. O kadın bana sarıldı. Kuzum dedi, öptü beni. Sımsıkı sarıldı bana. Sonra bindim trene.

Kimdi. Kimdi o kadın. Bana kuzum dedi. Annem bile demedi o kadın dedi. Annem nerdeydi o zaman. Ağaçlar geride kaldı. 

Kavak ağaçları, birde tüylü meşe.

Tüylü Meşe

Kavak ağaçları.

Peynir kokusu bana o kadını hatırlattı. Tren istasyonunda ağaçlar vardı, tüylü meşe, iğde birde kavak ağaçları. 

O kadının yüzünde gözyaşı, benim küçük yüreğimde sancı...

Gece bitti. Karanlık geçti. Yatağım ıslak. Babam işe gidecek, annem beni dövecek.

                                                  ./..