ZORUNLU MOLA...

Biliyorsunuz ki hayatın renkleri bazen siyah bazen de beyazdır, tüm ihtişamına rağmen..

Siyah; biraz karamsarlık, biraz hüzün, biraz acı biraz da aman ne bileyim eksinin rengidir..

Beyaz; tüm artı değerleri temsil eder siyaha karşı..

Aramızdaki tüm uzaklığa rağmen sorunlarına kayıtsız kalamadığım zamanlar var, kan bağım olanlarla, iş bağım, dost bağım olanlarla..

14 yaşındaki yeğenim hasta, yaşına göre çok aşırı yüksek tansiyon. Bir süredir hastanede yatıyor. Hala neden bulunamadı.:( Allahcc yardım etsin, korusun, kollasın inşallah.

Patronumun önemli bir çalışması var, tabii bana da düşen ekstra görevler :(

Büyük kızımın da takip edilecek resmi işleri var. Ben yapmalıyım. Noter Vekili benim çünkü.

84'lük kızımız son 10 gündür aacaip huysuz..Çok üzüyor hepimizi..Özellikle de beni. Çıldırmazsam iyi!..

Küçük kızım Paris'te üşütmüş, midesini bozmuş, yaz hastası olarak döndü..

Arkadaşlarım uzun süredir rabbena hep bana diyorlar. Yani biz iyiysek Allah'tan, kötüysek sen el atmadın havasındalar..

Goncam; evimizin işleri ile kalan zamanlarında ise 84'lük kızımıza bakmaya çalışıyor. Eh o da bir şey:) Ya o iş de tamamen bana kalaydı?.

Halbuki neler yazacak, neler okuyacaktım..Kimine takılıp, kimine özlemle sarılacaktım. 

Neyse molanın sonunda inşallah.. Hayatın beyaz rengi, umudun, neşenin artının hükümranlığını eline geçirinceye kadar bana biraz mola..

Bak molam çabuk da bitebilir, uzun da sürebilir, o yüzdennnn:

Hepinizin Mübarek Ramazanı tebrik ediyor, Hayırlara Vesile Olmasını diliyor ve Sevgilerimi bırakıyorum gönüllerinize.

Tüm güzellikler, ihtiyacı olanla koşsun mutlu, umutlu yarınlara..